Η εμπειρία μου από το ταξίδι στην Ισπανία

Γράφει ο/η

newsroom

Μια από τις καλύτερες επιλογές που μπορεί να κάνει κανείς όσο βρίσκεται στο σχολείο είναι η συμμετοχή σε πρόγραμμα Erasmus +. Ομολογουμένως οι δισταγμοί και οι ενδοιασμοί πριν την απόφαση δεν έλειπαν, άλλωστε το να φιλοξενήσεις έναν εντελώς ξένο νέο που δεν μιλάει καν τη γλώσσα σου σίγουρα σου δημιουργεί αμηχανία. Η γοητεία όμως του ταξιδιού, της συμμετοχής σε ένα ευρωπαϊκό πρόγραμμα, της γνωριμίας αλλοεθνών εφήβων καθώς και οι πολύπλευρες γνώσεις που θα μας προσφέρονταν από το θέμα του προγράμματος έπεισαν ,εν τέλει, εμένα και τις συμμαθήτριες μου και μας οδήγησαν στην Ισπανία. Πέρα από τον αρχικό σκοπό μας , την παρουσίαση των εργασιών δηλαδή, είχαμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε έναν νέο πολιτισμό, νέα μέρη, όμορφα αξιοθέατα, μια διαφορετική κουζίνα και φυσικά τη καθημερινή ζωή των συνομήλικων μας.

Με την άφιξη μας στην πρωτεύουσα βρήκαμε την ευκαιρία να επισκεφτούμε μερικά αξιοθέατα της. Από τα πρώτα μας βήματα στο κέντρο της Μαδρίτης αναγνωρίσαμε την ομορφιά της, την εξαιρετική αρχιτεκτονική της καθώς και την αρμονική συνύπαρξη κλασσικών και μοντέρνων κτιρίων.

Η πρώτη μας επίσκεψη έγινε στο μουσείο REINA SOFIA όπου θαυμάσαμε πίνακες σπουδαίων ζωγράφων όπως ο Μιρό, ο Νταλί και φυσικά ο Πικάσο. Θα ήταν αδύνατο να μην ανατριχιάσουμε μπροστά στο μεγαλείο της διάσημης GUERNICA, να αφήσουμε την φαντασία μας να ταξιδέψει με τον σουρεαλισμό και να γνωρίσουμε άλλα σημαντικά κινήματα.

Στη συνέχεια επισκεφτήκαμε το Toledo μια παραμυθένια μικρή πόλη πολύ κοντά στη Μαδρίτη κτισμένη πάνω σε λόφο. Τα χαρακτηριστικά δρομάκια και η θέα του μας ταξίδεψαν στην εποχή των ιπποτών και των βασιλιάδων. Εκεί δοκιμάσαμε για πρώτη φορά churros ένα νοστιμότατο παραδοσιακό γλυκό της Ισπανίας που μοιάζει πολύ με τους λουκουμάδες και συνδυάζεται με ζεστή πηχτή σοκολάτα.

Την επόμενη μέρα, περιηγηθήκαμε στο κέντρο της πόλης γνωρίζοντας την αγορά της, την διασημότερη πλατεία Plaza Mayor και το σημείο 0. Η αναχώρηση μας όμως για την Calatayud έπρεπε να γίνει σύντομα. Στον σταθμό μας υποδέχτηκαν με τα θερμότερα χαμόγελα οι οικογένειες που θα μας φιλοξενούσαν. Το κλίμα δεν ήταν ούτε στιγμή άβολο προοικονομώντας μια υπέροχη εβδομάδα.

Την Δευτέρα οδηγηθήκαμε με τις ισπανίδες φίλες μας στο σχολειό τους όπου θα γνωρίζαμε και τα παιδιά των υπόλοιπων χωρών. Η ξενάγηση στο καλοδιατηρημένο κτίριο μας βοήθησε να γνωρίσουμε και άλλες αίθουσες όπως αυτή της χημείας, της πληροφορικής και το γυμναστήριο. Οφείλουμε να υπογραμμίσουμε ότι όλο το σχολείο ήταν στολισμένο με εργασίες, ζωγραφιές και μεσαιωνικές φωτογραφίες στα πλαίσια του προγράμματος.

Έπειτα, όλη η ομάδα συγκεντρώθηκε σε μια αίθουσα όπου ξεκίνησαν όλα. Οι ασκήσεις γνωριμίας, τα παιχνίδια με τα ονόματα και διαφορές , άλλες δραστηριότητες μας ένωσαν και έσπασαν εντελώς τον πάγο. Έτσι ήμασταν πλέον έτοιμοι να αρχίσουμε τις εργασίες. Οι χειροτεχνίες βασισμένες σε ένα είδος μεσαιωνικής αραβικής αρχιτεκτονικής που ονομάζεται mudejar μας έβαλαν κατευθείαν στο νόημα της ισπανικής τεχνικής. Αν και πολλοί επιχειρήσαμε να κατασκευάσουμε με χαρτόνι το σχήμα που έμοιαζε με αστέρι, λίγοι είναι αυτοί που τελικά το πέτυχαν.

Το μεσημέρι επιστρέψαμε στο σπίτι όπου δοκιμάσαμε τυπικά ισπανικά φαγητά όπως η παέγια, ένα πιάτο με ρύζι κοτόπουλο, χοιρινό και λουκάνικα, η τορτίγια δηλαδή η κλασσική ομελέτα με πατάτες, ή κάποιο είδος σούπας. Οι πιο τολμηροί δοκίμασαν ένα είδος λαχανικών που φυτρώνει στην περιοχή και συνδυάζεται επίσης με σούπα. Σίγουρα, οι γεύσεις έμοιαζαν με τις δικές μας αλλά ανακαλύψαμε και πολλές διαφορές, στο τέλος βέβαια το στομάχι μας έμεινε ικανοποιημένο. Η  ξενάγηση στην πόλη ήταν σύντομη αλλά γεμάτη πληροφορίες. Πανέμορφοι καθεδρικοί ναοί και δρόμοι βγαλμένοι από άλλες εποχές δημιουργούσαν μια υπέροχη αίσθηση. Ο δήμαρχος βεβαίως, μας υποδέχτηκε με τα καλύτερα λόγια και τις  πιο θερμές ευχές.

Όλη η εβδομάδα κύλισε παρουσιάζοντας τις εργασίες, με διάφορα παιχνίδια γνώσεων και πολλές επισκέψεις. Τα δυο πράγματα όμως που μας άρεσαν περισσότερο τα κρατήσαμε για το τέλος. Την Τετάρτη επισκεφτήκαμε μια εκκλησία κτισμένη σε ένα πολύ κοντινό χωριό. Γεμάτη κρυφές πόρτες και σκάλες, μας έκανε να πιστέψουμε αληθινά πως βρισκόμαστε στον μεσαίωνα. Οι μυστικές καταπακτές αλλά και η ομορφιά του ναού μας άφησαν άφωνους.

Η πιο εντυπωσιακή εκδρομή όμως έγινε στο monasterio de piedra, ένα μοναστήρι μισή ώρα από την πόλη. Εκεί όχι μόνο αναγνωρίσαμε τις διαφορές της κλασσικής ισπανικής τέχνης και του μπαρόκ αλλά επισκεφτήκαμε και ένα υπέροχο πάρκο. Γεμάτο δέντρα και διαφορετικά είδη φυτών, έδινε την αίσθηση ότι βρισκόμασταν σε ένα αληθινό δασός. Με την βοήθεια χαρτών καταφέραμε να φτάσουμε στους καταρράκτες. Μικροί, μεγάλοι, χειμαρρώδεις ή ήρεμοι μας χαλάρωσαν με τον ήχο του νερού και μας έδωσαν την πιο γλυκιά αύρα. Ο περίπατος αυτός, μας ηρέμησε και μας αναζωογόνησε χαρίζοντας μας την ανάμνηση από αυτά τα υπέροχα τοπία.

Με την άφιξη της Παρασκευής, τελευταίας ημέρας του προγράμματος, ολοκληρώσαμε τα εργαστήρια και τις παρουσιάσεις. Το βράδυ τα παιδιά που μας φιλοξενούσαν είχαν φροντίσει να μην μας αφήσουν χωρίς μια δόση ισπανικής διασκέδασης. Μας εξέπληξαν με ένα πάρτι αποχαιρετισμού. Οι μουσικές , το τυπικό ποτό calimocho ,δηλαδή γλυκό κρασί με κόκα κόλα και η παρέα από παιδιά όλων των χωρών του προγράμματος μας έκαναν να περάσουμε αξέχαστα. Φυσικά η συγκίνηση κατά τη λήξη του πάρτι δεν έλειψε καθώς αποχαιρετιόμασταν.  Την επόμενη μέρα φεύγαμε πολύ νωρίς το πρωί.

Η επαφή φυσικά και δεν χάνεται. Σας διαβεβαιώνουμε πως μιλάμε καθημερινά με τους ξένους φίλους μας και δεν σκοπεύουμε να σταματήσουμε. Αντιθέτως προσπαθούμε να οργανώσουμε την επόμενή μας συνάντηση όσο το δυνατόν γρηγορότερα. Άλλωστε μοιραζόμαστε όλοι αυτές τις όμορφες αναμνήσεις και την εμπειρία του ταξιδιού που θα μείνει για πάντα ανεξίτηλη στην καρδιά μας.

Παρασκευή Μητσιάδη, μαθήτριας της Β΄τάξης του 1ου ΓΕΛ Τρικάλων