Καμία παιδεία πυροπροστασίας στα Τρίκαλα

Γράφει ο/η

Ελένη Χολέβα

Παρά το γεγονός ότι τα παθήματα λόγω της απουσίας της πυροπροστασίας ήταν τραγικά μέχρι σήμερα, ελάχιστοι είναι οι Τρικαλινοί που μπαίνουν στη διαδικασία να θωρακίσουν τις επιχειρήσεις, τους εργαζομένους, τους πελάτες αλλά και τους ίδιους από το ενδεχόμενο πυρκαγιάς.

Το μάθημα λοιπόν δεν έγινε πάθημα, και μάλιστα την ώρα που το κόστος είναι ελάχιστο, αφού ένας πυροσβεστήρας υπολογίστε ότι στοιχίζει περίπου 10 ευρώ! Επιχειρήσεις που καθημερινά έρχονται μπροστά στον κίνδυνο της πυρκαγιάς, αμελούν την ανανέωση των πυροπροστατευτικών μέτρων, ενώ από την άλλη, αυτό εντείνεται και από την απουσία ελέγχων.

Όπως τονίζει ο ιδιοκτήτης αντίστοιχης επιχείρησης κ. Σπύρος Γιαννόπουλος, «Είμαστε πολύ μακριά από τη νοοτροπία να προστατεύσουμε την επιχείρηση ή τη ζωή μας ακόμη ακόμη από το ενδεχόμενο πυρκαγιάς. Η νοοτροπία που κυριαρχεί, αδυνατεί να συλλάβει ότι μπορεί να συμβεί κάτι τέτοιο να συμβεί σε οποιαδήποτε επιχείρηση, πόσο μάλλον επιχειρήσεις που διαθέτουν εύφλεκτα υλικά κοκ».

Το μέτρο διευκόλυνσης από την άλλη, για την πιστοποίηση των ίδιων των ιδιοκτητών επιχειρήσεων ως τεχνικοί ασφαλείας, φαίνεται να έκανε την κατάσταση ακόμη χειρότερη, με τους επιχειρηματίες, να μην έχουν καν την έγνοια των συμβουλών του εξωτερικού τεχνικού ασφαλείας. Οπότε, ένας πυροσβεστήρας για παράδειγμα μπορεί να έχει λήξει και ένα χρόνο σχεδόν… ενώ τα παραδείγματα είναι δυστυχώς, όπως τονίζει και ο κ. Γιαννόπουλος, πάρα πολλά και στην περιοχή του νομού Τρικάλων.

Και στα σπίτια όμως δεν συμβαίνει κάτι διαφορετικό. Σε όλο το νομό Τρικάλων όσοι αγοράζουν απλά έναν πυροσβεστήρα, υπολογίζονται το πολύ 40-50! Και στο αυτοκίνητο όμως, ενώ επιβάλλεται, οι πυροσβεστήρες συνήθως είναι ληγμένοι… ενώ στα μεγάλα αυτοκίνητα, φορτηγά, ψυγεία κοκ όπου επιβάλλεται πιστοποίηση, φαίνεται ότι είναι το μόνο που λειτουργεί κάπως, και αυτό με τη λογική του φόβου της επιβολής προστίμου, και όχι συνειδητά.