Πάσχα στα Μετέωρα και την Καλαμπάκα

Γράφει ο/η

newsroom

Η Αγία Μεγάλη Εβδομάδα αποτελεί αναμφίβολα την σημαντικότερη λατρευτική περίοδο του λειτουργικού έτους στην ελληνική Ορθόδοξη λατρεία και παράδοση με κορύφωση την Ανάσταση του Κυρίου μας και φυσικά το Πάσχα, την λαμπρή, όπως είναι γνωστό στην Ελληνική παράδοση.

Σε κάθε Ελληνική εσχατιά η Μεγάλη Εβδομάδα βιώνεται με ξεχωριστό τόνο σε ένα συντέριασμα πίστης , λατρείας και πλούσιας λαϊκής παράδοσης.

Τα Άγια Μετέωρα, αυτός ο ξεχωριστός τόπος με την μοναστική πολιτεία, την πνευματικότητα που αυτός αναβλύζει , αλλά και το μοναδικό γεωφυσικό φαινόμενο, αποτελούν αναμφίβολα μια ξεχωριστή εμπειρία βίωσης του θείου δράματος έτσι όπως αυτό εξιστορείται μέσα από τις Ευαγγελικές περικοπές, την εκκλησιαστική λατρεία που κάθε Χριστιανός θα πρέπει να γνωρίσει.

Μεγάλη Πέμπτη στην Ι.Μ. Βαρλαάμ

Μια μοναδική ατμόσφαιρα βιώνουν όσοι βρεθούν τη Μεγάλη Πέμπτη το βράδυ στην ακολουθία του Μυστικού Δείπνου και των Παθών στις Ιερές Μονές των Αγίων Μετεώρων.

Στο Βαρλαάμ η καμπάνα την Μεγάλη Πέμτπη χτυπά γύρω στις επτά και οι πιστοί αρχίζουν την ανάβαση στον Ιερό βράχο. Οι ευαγγελικές περικοπές, 12 κατά σειρά, εξιστορούν την πορεία του Θεανθρώπου προς τον Γολγοθά, ώσπου ακούγεται το «Σήμερον κρεμάται επί ξύλου…», με τον Ηγούμενο Αρχιμ. Ισίδωρο να κρατά στα χέρια του τον εσταυρωμένο . Σε λίγο ακούγεται το «Ήλι Ηλι λαμά σαβαχθανί» και το τετέλεσθαι του Θεανθρώπου μέσα από την ανάγνωση των Ευαγγελίων.

Πελιδνοί, με βαριά βήματα οι πιστοί, κατεβαίνουν τα σκαλιά του Μοναστηριού, πιστεύοντας ίσως πως βαθιά μέσα στην ψυχή τους, συντελέσθηκε ένα θαύμα, μια μεταμόρφωση ψυχική και πνευματική.

Η ίδια ατμόσφαιρα και την Μεγάλη Παρασκευή με το «Η Ζωή εν τάφω» να δονεί την ατμόσφαιρα και κάθε ανθρώπινη ύπαρξη από την θυσία του Θεανθρώπου για την δική μας σωτηρία.

Ο πιστός εκεί στη θεοφρούρητη ισάγγελη πολιτεία των Μετεώρων, οδηγείται βαθμηδόν στη νήψη της ψυχής του, που καθαρίζει και καθαγιάζει την καρδιά από τους εμπαθείς λογισμούς, προσδίδοντας της ανωτερότητα και ομορφιά μεγάλη, μαρτυρούν όσοι έχουν βιώσει μια τέτοια εμπειρία.

Η Ανάσταση και η Λαμπρή στην Καλαμπάκα Η πένθιμη Μεγάλη Παρασκευή, με το « Η Ζωή εν τάφω» και το «Ω γλυκύ μου έαρ», τελειώνει με την περιφορά των επιταφίων των τεσσάρων πλέον ενοριών (Αγ. Βησσαρίωνα, Αγ. Κων/νου και Ελένης, Κοιμ. Θεοτόκου και Οσίων Μετεωριτών Πατέρων) της Καλαμπάκας.

Με το Χριστός Ανέστη, οι καμπάνες ηχούν πλέον χαρμόσυνα, η εικόνα της εκκλησίας και των πιστών αλλάζει.

Τη θλίψη διαδέχεται και η χαρά του Αναστάντος Χριστού.

Τώρα, τη σειρά παίρνει η λαϊκή παράδοση με όλα εκείνα τα στοιχεία που την καθιστούν αναπόσπαστο και αναντικατάστατο κομμάτι του τοπικού μας πολιτισμού. Ο οβελίας έχει την τιμητική του, όπως και τα κόκκινα αυγά, οι χοροί και τα τραγούδια, οι ανταλλαγές ευχών που κρατούν μέχρι το απόγευμα του Πάσχα.
Όλες οι εκδηλώσεις μετά τη Λαμπρή (Πάσχα) είναι συνυφασμένες με το γεγονός της Αναστάσεως.

Για την Καλαμπάκα όλα αυτά συμπυκνώνονται στη λέξη Πασχαλόγιορτα.

Γρηγόρης Καλύβας