Τι έχει εκείνος που δεν έχω εγώ…

Γράφει ο/η

Λάζαρος Μάμαλης

Η συζήτηση για τις αυτοδιοικητικές εκλογές, δειλά – δειλά, έχει αρχίσει. Ήδη υπάρχουν και οι πρώτες επίσημες και μη ανακοινώσεις υποψηφίων.  Μπορεί η ημερομηνία και ο εκλογικός νόμος βάσει του οποίο θα διεξαχθούν οι εκλογές να παραμένουν ομιχλώδη, ωστόσο υπάρχει ενδιαφέρον που έχει λογική εξήγηση.

Η προφανής εξήγηση είναι οι προσωπικές φιλοδοξίες.  . Αυτές δεν έλειψαν ποτέ και ούτε πρόκειται να λείψουν…  Είναι θεμιτές και στοιχείο της ανθρώπινης φύσης.

Ως συνέχεια αυτής, είναι και το συγκριτικό στοιχείο.  «Γιατί ο Παπαστεργίου και όχι εγώ», «Τι έχει ο Μαράβας παραπάνω από μένα» κ.ο.κ.  Θεμιτή είναι κι αυτή η προσέγγιση, ασχέτως αν αυτή συχνά είναι απολύτως υποκειμενική…

Κάποιοι απ’ αυτούς έχουν άποψη για τα πράγματα. Από τα πιο μικρά, όπως η καλύτερη διαχείριση της καθημερινότητας (αποκομιδή απορριμμάτων, πράσινο κλπ) μέχρι τα μεγαλόπνοα, όπως ο αναπτυξιακός σχεδιασμός ενός δήμου, που συνήθως γεμίζουν τα προεκλογικά φυλλάδια.

Οι πολιτικοί συσχετισμοί και οι συγκυρίες, σίγουρα επηρεάζουν και τις αυτοδιοικητικές εκλογές.  Όσο κι αν κάποιοι υποψήφιοι ή και εν ενεργεία δήμαρχοι, παίρνουν αποστάσεις ή και ακόμη … αναθεματίζουν τα κόμματα, αυτά παίζουν ρόλο στις αυτοδιοικητικές εκλογές. Άλλο ένας υποψήφιος με τις… πλάτες ενός μεγάλου κόμματος και άλλο ένας άλλος που είναι μόνος του σαν την καλαμιά στον κάμπο. Η συγκρότηση, για παράδειγμα, του συνδυασμού γίνεται ευκολότερη όταν υπάρχει η στήριξη ενός μεγάλου κόμματος που ανοίγει πόρτες και… παράθυρα.

Τέλος είναι και η απήχηση των ενδιαφερομένων. Όχι σώνει και καλά η προσωπικότητα, η μόρφωση και οι προτάσεις του αλλά αυτό που στα χωριά μας λέμε «ο ίσκιος» ή αλλιώς το χάρισμα. Κάποιοι είναι από τη φύση του συμπαθείς κι αυτό, (πιστέψτε με) μετράει πριν και κατά  την ώρα της κάλπης.

Τους επόμενους μήνες, τις επόμενες εβδομάδες, η συζήτηση για τις αυτοδιοικητικές εκλογές θα ενταθεί με ζυμώσεις, ονόματα και ελκυστικά μηνύματα.  Όσο κι αν αυτή η συζήτηση είναι (δημοσιογραφικά) γαργαλιστική, επί του παρόντος,  ισχύει το γνωστό και χιλιοειπωμένο «όπου ακούς πολλά κεράσια κράτα μικρό καλάθι».