Το δίλημμα του Μιχαλάκη

Γράφει ο/η

Λάζαρος Μάμαλης

Ό,τι ο Χρήστος Μιχαλάκης είναι μια «χρυσή εφεδρεία» για τη Νέα Δημοκρατία είναι γνωστό. Για την ακρίβεια είναι «χρυσή εφεδρεία» παντός… καιρού και εκλογής. Από την περιφέρεια και την πρωτοβάθμια αυτοδιοίκηση  μέχρι το  βουλευτικό ψηφοδέλτιο.

Οι επιλογές…

Τόσο το κόμμα όσο και ο  ίδιος δεν αγνοούν αυτή την πραγματικότητα. Το κόμμα θα τον ήθελε στο ψηφοδέλτιο αλλά και ο ίδιος δεν θα έλεγε όχι, εφόσον προλάβει και παραιτηθεί από αντιπεριφερειάρχης για να μην έχει «κόλλημα εκλογιμότητας». Ωστόσο, είναι και η περιφέρεια που αποτελεί κεντρικό στόχο του κόμματος αλλά και υποχρέωση του ιδίου. Κι αυτό γιατί η πιθανή αποχώρησή του από την περιφέρεια θα δυσκόλευε ιδιαίτερα τον περιφερειάρχη Κώστα Αγοραστό στην προσπάθειά του να ξανακερδίσει τις εκλογές. Πολύ δε περισσότερο αν το… αντίπαλο δέος είναι ο γιατρός Νίκος Τσιλιμίγκας που κατάγεται από την Αγρελιά οπότε μπορεί να «χτυπήσει» ευκολότερα τα Τρίκαλα.

Νέοι στόχοι…

Η ψήφιση του νέου νόμου για την αυτοδιοίκηση («Καλλισθένη τον ονόμασε ο Σκουρλέτης) που προβλέπει ότι οι θεματικοί αντιπεριφερειάρχες δεν θα εκλέγονται αλλά θα ορίζονται από τον περιφερειάρχη δίνει μια πρώτης τάξεως ευκαιρία στον Μιχαλάκη να βάλει πλώρη για νέους στόχους. Αυτό δεν το λένε, γιατί δεν το εύχονται, οι εσωκομματικοί αντίπαλοι αλλά εκείνοι που τον αγαπούν…