Το ζήτημα του Πανεπιστημίου είναι πολύ σοβαρό για να το καταπιούμε αμάσητο…

Γράφει ο/η

Λάζαρος Μάμαλης

Το Πάσχα πέρασε. Οι ετεροδημότες, σιγά – σιγά επιστρέφουν στα σπίτια τους. Το αρνί το φάγαμε… Το μόνο που δεν καταπίνεται είναι το θέμα του Πανεπιστημίου της Θεσσαλίας που μας αφήνει, ως Τρίκαλα, φτωχούς συγγενείς.

Θα περίμενε κανείς ότι μετά την ανάπαυλα του Πάσχα θα υπήρχε κάποια στοιχειώδη κινητικότητα για τις σχολές που δεν προτείνονται από την περιβόητη επιτροπή του υπουργείου Παιδείας για τα Τρίκαλα. Κάτι θα είχαν να πουν οι βουλευτές και κάτι θα κινούνταν σε επίπεδο τοπικής κοινωνίας.

Ως συνήθως οι προσδοκίες μας διαψεύστηκαν… Με εξαίρεση τον δήμαρχο Τρικκαίων Δημήτρη Παπαστεργίου που έγραψε μια πρόταση για το πώς αντιλαμβάνεται αυτός την κατανομή των σχολών και τμημάτων του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, οι υπόλοιποι χωνεύουν το… αρνί.

Για κοινή πρωτοβουλία ούτε λόγος…  Άλλωστε πως θα αναληφθεί αυτή όταν οι μισοί είναι «σφαγμένοι» με τους άλλους μισούς;  Δεν θέλουν να τους βλέπουν και δεν θέλουν να τους ακούν… Η περίπτωση της κόντρας του Χρήστου Μιχαλάκη με τον Δημήτρη Παπαστεργίου για τη ΝΟΔΕ (το γνωστό για τη… φοράδα μάλλον το ξέρετε…) είναι ενδεικτική. Αλλά και στον ΣΥΡΙΖΑ τα πράγματα δεν είναι καλύτερα… Μπορεί να φωτογραφίζονται παρέα οι τρεις κυβερνητικοί βουλευτές αλλά η προοπτική να βγάλει μόνο έναν βουλευτή ο ΣΥΡΙΖΑ στα Τρίκαλα προκαλεί υπόγειες κόντρες που κάθε άλλο επιβεβαιώνουν τα χαμόγελα των φωτογραφιών.

Επί του προκειμένου όμως, το τι έχουν ή δεν έχουν οι βουλευτές και οι υπόλοιποι της αυτοδιοίκησης ποσώς μας ενδιαφέρει. Είναι δικά τους θέματα και το ενδιαφέρον μας εξαντλείται στο επίπεδο του πολιτικού κουτσομπολιού. Το ζήτημα του Πανεπιστημίου είναι πολύ σοβαρό για να το καταπιούμε αμάσητο…  Ας κάνουν κάτι γιατί η υπομονή μας εξαντλείται…