Η Δημοτική Πινακοθήκη Καρδίτσας αποκτά ένα έργο του Αριστομένη Κατσούλα

Γράφει ο/η

newsroom

Η θλίψη κυριαρχεί τις τελευταίες μέρες. Τα ζοφερά χρώματα αποδίδουν την αίσθηση της γενικευμένης τραγωδίας που απλώνεται γύρω μας. Μέσα σε αυτή τη στενόχωρη συνθήκη η Δημοτική Πινακοθήκη Καρδίτσας / ΔΟΠΑΚ (ΔΠΚ) παραλαμβάνει μια καινούρια δωρεά κι έτσι η καλλιτεχνική δημιουργία και η γενναιοδωρία του κύριου Αριστομένη Κατσούλα έρχονται να απαλύνουν την κατήφεια και φέρνουν χαμόγελα αισιοδοξίας.

Ο Αριστομένης Κατσούλας (Πύργος Τριφυλίας, Μεσσηνίας, 1955) σπούδασε στην Ελλάδα (διακοσμητική στο εργαστήριο Τέχνης Ε. ΒΑΚΑΛΟ, 1972 – 1976) και την Ιταλία (ζωγραφική, χαρακτική, φωτογραφία και γλυπτική στην Ακαδημία Καλλών Τεχνών της Perugia / ACCADEMIA DI BELLE ARTI PIETRO VANUCCI, 1976 – 1980). Έχει παρουσιάσει έργα του σε πολλές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Υπηρέτησε στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση (1986 – 2015). Έχει ασχοληθεί με εικονογραφήσεις βιβλίων και έχει επιμεληθεί εξώφυλλα μουσικών δίσκων. Έργα του βρίσκονται σε δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Είναι μέλος του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος.

Ο ζωγράφος επέλεξε για την ΔΠΚ το έργο του: μουσικός, 2019, μικτή τεχνική 100 x 70 εκ., που προέρχεται από την πρόσφατη ενότητα έρευνάς του με τον γενικό τίτλο: αστικά τοπία.

Πρόκειται για μια πολυεστιακή σύνθεση που αποτελείται από διάφορες επιμέρους χρωματικές περιοχές. Πάνω σε αυτές προβάλλουν ανθρώπινες φιγούρες. Όλες αποδίδονται σαν σκιές, φαινομενικά μοιάζουν ασύνδετες, αν και όλες φαίνεται να συγκλίνουν πάνω δεξιά, όπου σαφώς πιο ευδιάκριτα αποτυπώνεται η μορφή ενός άνδρα που παίζει σαξόφωνο.

Υπαινιγμοί ανθρώπινης παρουσίας σε διαφοροποιημένα χρονικά και χωρικά πλαίσια αναφοράς. Παράλληλες ιστορίες που υπάρχουν και συνυπάρχουν, συμπλέκονται, έλκονται ή απωθούνται. Η ορατή πραγματικότητα ως αφετηρία, εμπλουτισμένη με πολλαπλές φορτίσεις (συναισθήματα, μνήμες, βεβαιότητες, αμφιβολίες κ.ά.).

Πλατιές πινελιές χρώματος, αλλού με περισσότερη και αλλού με λιγότερη πυκνότητα. Διαφάνειες κι επικαλύψεις αλλά και χρώματα που αφήνονται να ρέουν πάνω στην ζωγραφική επιφάνεια. Νευρώδη σκίτσα και δισδιάστατη απεικόνιση, τραχιά κι ανεπιτήδευτη. Κολλάζ, όπου ενίοτε η άτακτη και εμφανής επικόλληση των επίθετων χαρτιών δημιουργεί ανάγλυφο στην μορφολογία της ζωγραφικής επιφάνειας. Εμφανής χειρονομιακή διαπραγμάτευση, γρήγορη, με αυθορμητισμό και αυτοματισμό.

Όλα συνιστούν πολύτιμες πληροφορίες. Η ζωγραφική επιφάνεια γίνεται ένα παλίμψηστο με τις πολλαπλές εγγραφές να υπαινίσσονται ίσως χρονικό, νοηματικό ή συναισθηματικό συμφυρμό. Κατακερματισμένος κόσμος και πολυπρισματική ματιά. Ο καλλιτέχνης σταχυολογεί ερεθίσματα, τα επεξεργάζεται και καταθέτει τις αντηχήσεις τους. Ένα σχόλιο για την ανθρώπινη ύπαρξη και τις περιπέτειές της στην σύγχρονη καθημερινότητα.

Η Δημοτική Πινακοθήκη Καρδίτσας θα ήθελε να ευχαριστήσει τον καλλιτέχνη για το έργο που της εμπιστεύεται. Θα ήθελε να ευχαριστήσει και τον συντοπίτη ζωγράφο κ. Γιάννη Αντωνόπουλο για την πολύτιμη μεσολάβησή του.