Μπάζα από την μισογκρεμισμένη γέφυρα Μαρούγγαινας φράσουν την κοίτη του Ληθαίου!

Γράφει ο/η

newsroom

Μία σχεδόν εβδομάδα μετά την μερική κατεδάφιση της γέφυρας Μαρούγγαινας τα μπάζα εξακολουθούν να παραμένουν στην κοίτη του Ληθαίου ποταμού.

Η συγκεκριμένη πραγματικότητα μπορεί να μην είχε ιδιαίτερο περιεχόμενο αν δεν υπήρχε το προηγούμενο της θεομηνίας του Daniel η οποία ενεργοποιεί πρόσφατες μνήμες και δημιουργεί φόβο και ανασφάλεια για το σήμερα και το αύριο.

Δεκατέσσερις μήνες πριν ο Ληθαίος υπερχείλισε πλημμυρίζοντας σημεία της πόλης, συνεπώς το ερώτημα έχει πρόσφατη ιστορική βάση: Τι θα γίνει αν τις επόμενες ημέρες έρθει μία καταιγίδα, μικρότερης έστω έντασης απ’ αυτή του Daniel (πράγμα καθόλου απίθανο για την εποχή) και τα μπάζα εξακολουθούν να φράζουν τη ροή των νερών του Ληθαίου στο κέντρο της πόλης;

Προφανώς, επί του ερωτήματος μπορούν να απαντήσουν οι ειδικοί (υδρολόγοι, μηχανικοί) αλλά υπάρχει και η κοινή λογική που λέει εδώ ταιριάζει παραφρασμένο το γνωστό λαϊκό μεν, αλλά μάλλον σοφό, «ζήτω που πνιγήκαμε».

Ο δήμαρχος Τρικκαίων κ. Νίκος Σακκάς μίλησε επί του θέματος (ζυγός) αναφέροντας ότι η γέφυρα κατεδαφίστηκε κατά το ήμισυ και πως με την ολοκλήρωση της κατεδάφισης θα απομακρυνθούν και τα μπάζα.

Ως προς το επίμαχο, δηλαδή, τι θα γίνει αν μας προλάβει καμία δυνατή βροχή, απάντησε πως με βάση τις προβλέψεις των μετεωρολόγων, δεν φαίνεται βροχή έως την μεθεπόμενη Κυριακή.

Κι αν ο καιρός ή και ο Θεός, είναι με το μέρος της πόλης και κι αν όντως, προλάβει ο ανάδοχος του έργου ο οποίος θα πάρει περί τα 3 εκ. ευρώ για να επαναφέρει την ιστορική γέφυρα της πόλης μας στην αρχική της μορφή, πριν μας βρει κανένα κακό, η απόρροια δεν είναι παράλογη: Γιατί να πάμε με το… «βοήθα Παναγιά» αντί να φροντίσουν εγκαίρως να απομακρυνθούν τα μπάζα;

Το δυστύχημα είναι ότι η συγκεκριμένη κατάσταση προήλθε από ένα από τα πιο ενδιαφέροντα έργα που υλοποιεί ο δήμος Τρικκαίων. Την αποκατάσταση της γέφυρας Μαρούγγαινας. Η μισογκρεμισμένη γέφυρα κατασκευάστηκε το 1949, στη θέση παλαιότερης, πιθανώς με ιστορία από τον 18ο αιώνα. Το – άγνωστης, ουσιαστικά, προέλευσης – όνομά της, το οφείλει στην παρακείμενη βρύση που προϋπήρχε.

Η γέφυρα, σύμφωνα με τη μελέτη, παρουσίαζε ρηγματώσεις και έντονα προβλήματα στατικότητας στα ακρόβαθρα, «προβλήματα τα οποία πρέπει να αποκατασταθούν άμεσα καθώς η μη παρέμβαση επιτείνει και αυξάνει την επίδραση των συνεπειών της ανεπάρκειας».

Η νέα πεζογέφυρα που σύμφωνα με τα χρονοδιαγράμματα θα είναι έτοιμη μετά από δύο χρόνια, θα προσομοιάζει κατά το δυνατόν με την παλαιότερη: δίτοξη με δύο συμμετρικά ημικυκλικά ανοίγματα ελεύθερης υδραυλικής διατομής.

Εκτός από τη νέα γέφυρα, θα γίνει διαμόρφωση της κοίτης του ποταμού ανάντη και κατάντη από τον άξονα της γέφυρας, καθώς και συμπληρωματικά έργα τοίχων αντιστήριξης, στηθαίων, πτερυγοτοίχων κ.λπ.