Άλμα στις εισαγωγές φρούτων και λαχανικών στη χώρα μας!

Γράφει ο/η

newsroom

Κρεμμύδια Ισραήλ και όχι Παλαιομοναστήρου. Πεπόνια Χιλής και όχι Σερβωτών. Καρπούζια Τουρκίας και όχι Μεγάρχης. Ελαιόλαδο Σικελίας και όχι Αρδανίου.

Η συγκεκριμένη, θλιβερή για το παραγωγικό αποτύπωμα του τόπου, πραγματικότητας επιβεβαιώνεται και από  τους αριθμούς του ισοζυγίου εισαγωγών – εξαγωγών.

Με βάση προσωρινά στοιχεία, τα οποία επεξεργάστηκε ο Σύνδεσμος Επιχειρήσεων Εξαγωγής Φρούτων, Λαχανικών και Χυμών «Incofruit Hellas» την περίοδο Ιανουαρίου – Νοεμβρίου, οι εισαγωγές έφτασαν τους 652,191 χιλ. τόνοι έναντι των 601,180 χιλ. τόνων το 2023.

Την ίδια στιγμή η ανοδική αυτή πορεία των εισαγωγών και μάλιστα σε περιόδους που είναι σε εξέλιξη η ελληνική παραγωγή αντίστοιχων φρούτων και λαχανικών προκαλεί ιδιαίτερη ανησυχία στον κλάδο.

Οι εισαγωγές σε φρούτα και λαχανικά

Με βάση τα προσωρινά στοιχεία, τα οποία επεξεργάστηκε ο Incofruit Hellas, οι ποσότητες των κυριότερων φρούτων και λαχανικών που εισάγονται έχουν ως εξής:

α) 234.294 τόνοι πατάτες έναντι 207.620 τόνων το 2023 (αύξηση κατά 12,85%) προερχόμενες (κατανομή κατά χώρα βάσει στοιχείων ΕΛΣΑΤ Οκτ.24) από Αίγυπτο 71%, Γαλλία και Κύπρος.

β) 227.355 τόνοι μπανάνες έναντι 211.587 τόνων το 2023 (αύξηση κατά 7,45%) προερχόμενες από Ισημερινό 91,6% και ακολουθούν Κολομβία και Κόστα Ρίκα με μέρος τους να επανεξάγεται προς άλλες, κυρίως γειτονικές χώρες.

γ)  9.143 τόνοι κρεμμύδια έναντι 26.265 τόνων πέρσι (μείωση κατά 65,19%) προερχόμενα από Αυστρία 39,6% και ακολουθούν Ολλανδία και Αίγυπτο.

δ) 28.862 τόνοι ντομάτες έναντι 23.953 τόνων το 2023 (αύξηση κατά 20,49%). Το 57,5% των προέρχεται από Τουρκία, και ακολουθούν Πολωνία και Ολλανδία. Το δίμηνο Σεπτεμβρίου – Οκτωβρίου 11.642 τόνοι προήρθαν από Τουρκία (μέρος των οποίων επανεξήχθη προς Ισραήλ).

ε) 6.895.τόνοι πιπεριές γλυκοπιπεριές έναντι 4.980 τόνων το 2023 (αύξηση κατά 38,25%) προερχόμενες από Ολλανδία (το 31%), Τουρκία και Ιορδανία.

ζ) 19.111 τόνοι μήλων έναντι 14.691 τόνων πέρσι (αύξηση κατά 30,09%) προερχόμενα από Βόρεια Μακεδονία (το 53,5%) και ακολουθούν Πολωνία και Ιταλία.

Η χώρα είναι ελλειμματική σε προϊόντα τα οποία παράγονται ή θα μπορούσαν να παράγονται εδώ στον τόπο μας. Γιατί, λοιπόν, στα ράφια των σούπερ μάρκετ υπάρχουν αγροτικά προϊόντα από κάθε γωνιά του πλανήτη, αλλά όχι ελληνικά; Γιατί τα πεπόνια που έρχονται από τη Χιλή, είναι ανταγωνιστικά παρά το κόστος μεταφοράς και τα Τρικαλινά, όχι; Γιατί, οι Ιταλοί αγοράζουν το ελληνικό ελαιόλαδο χύμα και αφού το συσκευάσουν το πουλούν σε τιμές πολλαπλάσιες της χονδρικής;

Όλα αυτά είναι εύλογα ερωτήματα δεν βρίσκουν σοβαρές απαντήσεις στη χώρα μας εδώ και πολλά χρόνια.

Οι αυξημένες εισαγωγές της ΕΕ από τρίτες χώρες, όπως εξηγεί ο ειδικός σύμβουλος του Συνδέσμου, οφείλονται στη υφιστάμενη απόκλιση σε εργασιακά, κοινωνικά, περιβαλλοντικά θέματα κ.ά, που υπάρχει μεταξύ κοινοτικών και μη κοινοτικών παραγωγών,  η οποία προκαλεί συνεχή ανάπτυξη των εισαγωγών τόσο στην αγορά της ΕΕ όσο και στην εθνική.

Η αμοιβαιότητα στις εμπορικές σχέσεις μεταξύ των χωρών παραγωγής της ΕΕ και τρίτων χωρών είναι ένα αίτημα των κοινοτικών παραγωγών, προκειμένου να αποφευχθούν τα ανταγωνιστικά μειονεκτήματα. «Υπό αυτή την έννοια, επαναλαμβάνουμε την σημασία της εφαρμογής των κατοπτρικών ρητρών για τη διατήρηση της ανταγωνιστικότητας στον κοινοτικό τομέα των οπωροκηπευτικών», σημειώνει.

Επίσης, όπως επισημαίνει ο κ. Πολυχρονάκης, παρεμφερείς αυστηροί έλεγχοι πρέπει να διενεργούνται και στα αποστελλόμενα – εξαγόμενα οπωροκηπευτικά προϊόντα προς διασφάλιση της φήμης των προϊόντων μας, που θα συμβάλλει στην περαιτέρω αύξηση των εξαγωγών τους.