Μουτζούρες στους τοίχους των σχολικών κτηρίων: μία διαφορετική προσέγγιση πέρα από τα τετριμμένα κλισέ

Γράφει ο/η

newsroom

Θα μπορούσε κανείς να επικαλεστεί αμέτρητα δημοσιογραφικά κλισέ για να περιγράψει την όψη των τοίχων στο σχολικό συγκρότημα του 3ου – 9ου Γυμνασίου αλλά και πιο κάτω στην υπόγεια διάβαση που εξυπηρετεί τους μαθητές του 3ου Λυκείου.

…Κλισέ όπως:

«Μουτζουρώνουν τους τοίχους των σχολείων που τους παρέχουν τη γνώση».

«Άθλια η όψη των σχολικών κτηρίων».

«Κανένας σεβασμός στη δημόσια περιουσία που αποδεικνύει το έλλειμμα πολιτισμού και παιδείας».

«Που είναι ο δήμος για να αποκαταστήσει την όψη των κτηρίων».

«Τι κάνουν οι αρμόδιες αρχές (αστυνομία κλπ) για να αποτρέψουν την καταστροφή κοινόχρηστων χώρων».

Όλα αυτά τα… κλισέ τα οποία μοιάζουν με το αέναο  κούνημα του δακτύλου σε βάρος νέων παιδιών από τα οποία συνηθίζουμε να αναζητούμε ευθύνες χωρίς προηγουμένως να αναλογιζόμαστε τις δικές ευθύνες για τους πραγματικούς λόγους και τις αιτίες που αυτά τα παιδιά δεν σέβονται τους κοινόχρηστους χώρους. Πολύ δε περισσότερο τα δικά τους σχολεία τους τοίχους των οποίων μουτζουρώνουν δείχνοντας και με αυτό τον τρόπο την αντίδρασή τους σε ένα καταπιεστικό και μάλλον παρωχημένο εκπαιδευτικό μοντέλο όπου σύμφωνα με την  έκθεση της UNESKO, «οι μαθητές κατευθύνονται για να προχωρήσουν από επίπεδο σε επίπεδο χωρίς κανένα πραγματικό έλεγχο σχετικά με αυτό που μαθαίνουν ή τι έχουν επιτύχει. Οι μόνες εξετάσεις που οργανώνονται σε εθνικό επίπεδο και οι πιο σοβαρές στο εκπαιδευτικό σύστημα, εκείνες που ρυθμίζουν την είσοδο σε ιδρύματα Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης, δεν ελέγχουν ακριβώς το επίτευγμα, αλλά λειτουργούν ως λεπίδα που μειώνει τον αριθμό των σπουδαστών που υπερβαίνει τον αριθμό των διαθέσιμων θέσεων.

Για να εξασφαλιστεί δε η αντικειμενικότητα της δοκιμής, δίνεται έμφαση, όπου είναι εφικτό, στην απομνημόνευση που ενθαρρύνει την εν λόγω δοκιμασία –όχι στη γνώση, στην εκμάθηση».

Μήπως λοιπόν, οι μουτζούρες στους τοίχους των σχολείων δεν είναι παρά μόνο η αντιστροφή της λεπίδας από μεριάς των μαθητών οι οποίοι με τον τρόπο εκφράζουν το θυμό τους για το σχολείο που τους παρέχουμε;

Και ως προς το πρακτικό μέρος. Δηλαδή, την απομάκρυνση των συνθημάτων από τους τοίχους και τον καλλωπισμό της όψης των σχολικών κτηρίων. Μήπως το προηγούμενο των τοιχογραφιών σε πολυκατοικίες της πόλης με την οικονομική συνδρομή του δήμου ή και τη χορηγία χρωματοπωλείων, θα πρέπει να αξιοποιηθεί για να αλλάξουμε την όψη των σχολικών κτηρίων για να ανταποκρίνονται σ’ αυτό που θα έπρεπε να είναι, δηλαδή ένας χώρος καλαίσθητος και φιλικός για τα παιδιά;