Άδειασε από κόσμο η πόλη

Γράφει ο/η

Θανάσης Τσαγγαράς

Μια διαφορετική εικόνα παρουσίαζαν από χθες το μεσημέρι οι δρόμοι της πόλης. Τίποτα δε θύμιζε τη φωτεινή και πολυσύχναστη πόλη που σφύζει από ζωή τους υπόλοιπους μήνες και ημέρες του χρόνου.

Ο Αύγουστος για τους περισσότερους είναι μήνας διακοπών και απόδρασης, είτε για τις ιδιαίτερες πατρίδες τους, είτε για κάποιο ορεινό ή παραθαλάσσιο σημείο. Υπάρχει όμως και μεγάλη μερίδα ατόμων που παρέμειναν για μια ακόμη χρονιά πίσω για να φυλάξουν τις «Θερμοπύλες» της πόλης.

Στα καφέ ο κόσμος ήταν αρκετά μειωμένος και η κίνηση στην αγορά ήταν ελάχιστη.

Διαφορετική όμως και η εικόνα παρουσίαζε από προχθές η ύπαιθρος. Τα χωριά των γερόντων, τα ερειπωμένα σπίτια, οι άδειες πλατείες, οι εγκαταλελειμμένες γειτονιές πολλών δημοτικών διαμερισμάτων, απέκτησαν ζωή τις ημέρες του Δεκαπενταύγουστου.

Γιορτινές ημέρες θα πει κανείς. Ημέρες που οι γέροντες των χωριών σμίγουν με τα παιδιά τους. Ημέρες χαράς, καθώς οι συγγενείς ανταμώνουν, εικόνα που σε προκαλεί συγκίνηση.

Τα σπίτια άνοιξαν, οι πλατείες απέκτησαν ζωή, οι γέροντες χάρηκαν και χαίρονται για τις επισκέψεις των αγαπημένων τους προσώπων.

Τα χωριά του κάμπου και συνάμα των ορεινών απέκτησαν ξανά ζωή. Συζητήσεις, γέλια, σου υπενθυμίζουν την παρουσία των επισκεπτών, εικόνες που δύσκολα συναντάς τους προηγούμενους μήνες στην ύπαιθρο.