Η εκδρομή του ΣΦΣΤ στην Τουρκία

Γράφει ο/η

newsroom

Χρόνια την σκεφτόμασταν αυτή την εκδρομή, αλλά πάντα κάτι συνέβαινε και ο προορισμός άλλαζε. Εφέτος όμως πήραμε την οριστική απόφαση. Θα πάμε είπαμε. Ακριβώς στα εκατό χρόνια από την έναρξη της  Μικρασιατικής περιπέτειας, εμείς θα πραγματοποιούσαμε την δική μας εξόρμηση προς την Ανατολία, με ειρηνικό τρόπο αυτή τη φορά, για να γνωρίσουμε τους τόπους αλλά και τα υπερσύγχρονα τρένα που κυκλοφορούν τώρα εκεί.

Κι έτσι το απόγευμα της τελευταίας μέρας του Απρίλη ξεκινήσαμε  οδικώς από τα Τρίκαλα με προορισμό αρχικά την Κωνσταντινούπολη. Το πρωί λοιπόν της  Πρωτομαγιάς ξημερώσαμε στην Πόλη και ξεκινήσαμε την περιήγηση πρώτα από την Ζωοδόχο Πηγή στο Μπαλουκλί, την Αγιά Σοφιά, τον Ιππόδρομο και την Κλειστή Αγορά στη συνέχεια.

Οι περισσότεροι από μας είχαν έρθει κι άλλες φορές, αλλά υπήρχαν κι εκείνοι που για πρώτη φορά τα έβλεπαν όλα αυτά από κοντά.

Κάπως έτσι πέρασε η ώρα και έπρεπε να περάσουμε στην Ασιατική πλευρά της πόλης, όπου βρίσκονταν το ξενοδοχείο μας για να ξεκουραστούμε και να ξαναγεμίσουμε τις μπαταρίες μας.

Η επόμενη μέρα ήταν αφιερωμένη στο μεγάλο σιδηροδρομικό ταξίδι μας προς την Άγκυρα. Πρωί πρωί λοιπόν κατευθυνθήκαμε στον κοντινό σταθμό του Pendik για να πάρουμε το τρένο υψηλής ταχύτητας. Εντύπωση μας έκανε ο τρόπος επιβίβασης, παρόμοιος με εκείνον στα αεροπλάνα. Η είσοδος των επιβατών στην αποβάθρα γίνεται μόνον λίγα λεπτά πριν την άφιξη του τρένου και αφού ελεγχθούν ηλεκτρονικά τα εισιτήρια τους.

Επιβιβαστήκαμε λοιπόν στο τρένο και ξεκίνησε το ταξίδι. Στις οθόνες που υπήρχαν στα βαγόνια βλέπαμε κάθε στιγμή την ταχύτητα του συρμού καθώς και τη θέση του τρένου στον χάρτη. Απ’ τα παράθυρα έφταναν στα μάτια μας η θάλασσα του Μαρμαρά, η κοιλάδα του Σαγγάριου και στη συνέχεια  τα υψίπεδα της Μικράς Ασίας. Τόποι φορτωμένοι με βαριές ιστορικές μνήμες.

Στις δώδεκα το μεσημέρι είχαμε φτάσει πια στον υπερσύγχρονο μοντέρνο και επιβλητικό κεντρικό σταθμό της πρωτεύουσας της Τουρκίας.

Εκεί μας περίμενε ο ξεναγός και το πούλμαν για την ξενάγηση και την γνωριμία με την πόλη. Εντυπωσιακό ήταν το μουσείο με τα ευρήματα του πολιτισμού των Χεταίων. Στη συνέχεια η ξαφνική μπόρα και το χαλάζι μας βρήκε μέσα στο πούλμαν οπότε μάλλον το διασκεδάσαμε κι αυτό, ενώ ο καιρός έφτιαξε αμέσως. Με αυτά και με τ’ άλλα όμως πέρασε το τετράωρο και έπρεπε να ξαναπάρουμε το τρένο για το Εσκί Σεχίρ. Εδώ κάπως στράβωσε λίγο το πράγμα με ένα πρόβλημα στην ηλεκτροδότηση, με αποτέλεσμα να προκύψει μια καθυστέρηση τριών τετάρτων της ώρας. (Συμβαίνουν και στις καλύτερες των οικογενειών). Έτσι δεν προλάβαμε την βαρκάδα στο ποτάμι της πόλης, είχαμε όμως την ευκαιρία να περπατήσουμε δίπλα στον ποταμό και να ανακαλύψουμε μια πανέμορφη κυριολεκτικά πόλη με τα υπερσύγχρονα τραμ τα περίτεχνα μεταλλικά γεφύρια και τους ωραίους ανθρώπους που δεν σου αφήνει κανένα περιθώριο να σκεφτείς πως δεν θα ξανάρθεις με την πρώτη ευκαιρία.

Αφήσαμε λοιπόν πίσω μας το Εσκί Σεχίρ και στις δώδεκα το βράδυ είχαμε επιστρέψει στο ξενοδοχείο μας στην Κωνσταντινούπολη. Η ταχύτητα του τρένου που έφτασε τα 255 χιλιόμετρα την ώρα μας επέτρεψε να κάνουμε σε μια μέρα μόλις το μεγάλο ταξίδι Κωνσταντινούπολη-Άγκυρα-Εσκί Σεχίρ-Κωνσταντινούπολη.

Η τρίτη μέρα πια της εκδρομής μας ήταν αφιερωμένη στα Πριγκηπόννησα. Πήραμε το καραβάκι πρώτα για την Χάλκη και από εκεί για την Πρίγκηπο. Συγκινητική ήταν η επίσκεψη στην Θεολογική Σχολή της Χάλκης και πανέμορφη η βόλτα με τα παϊτόνια (άμαξες) στην Πρίγκηπο.

Το βράδυ κολυμπήσαμε για μια ώρα στην λαοθάλασσα της κεντρικής οδού του Πέραν και στη συνέχεια κατευθυνθήκαμε στο “Κουμκαπί” για την νυχτερινή μας διασκέδαση.

Κι έτσι χωρίς να προλάβουμε να το συνειδητοποιήσουμε φτάσαμε στην τέταρτη και τελευταία μέρα της εκδρομής μας. Η Παναγία των Βλαχερνών, το Πατριαρχείο και η κρουαζιέρα στον Βόσπορο ήταν το πρόγραμμα της μέρας αυτής. Ότι και να γράψεις γι αυτά είναι λίγο. Απλά όσες περισσότερες φορές τα επισκέπτεσαι άλλες τόσες θέλεις να ξαναπάς.

Κι έτσι αφήσαμε το μεσημέρι του Σαββάτου πίσω μας την Πόλη των Πόλεων, την πρωτεύουσα τριών αυτοκρατοριών, για να πάρουμε τον δρόμο της επιστροφής για τα Τρίκαλα.

Όσες εκδρομές και να κάνουμε, όσους τόπους κι αν γνωρίσουμε, η σκέψη μας δεν θα σταματήσει ποτέ να ταξιδεύει σε τούτα τα μέρη και να μας καλεί να ξανάρθουμε.

Ο Σύλλογός μας ευχαριστεί θερμά και τους 52 συμμετέχοντες στην εκδρομή όπως επίσης τους δύο οδηγούς του πρακτορείου “Λίπας” για την άψογη συνεργασία και εκφράζει της ευχή να μπορέσουμε και στο μέλλον να οργανώσουμε κι άλλες τέτοιες όμορφες αποδράσεις.