Η Τιμία Κάρα του Αγίου Σεραφείμ στον Ι.Ν.Αγίου Νεκταρίου Τρικάλων

Γράφει ο/η

Λογιστήριο

Η Τιμία Κάρα του ΑΓΙΟΥ ΣΕΡΑΦΕΙΜ του εν Δομπώ Λεβαδείας από 30 Αυγούστου έως 2 Σεπτεμβρίου 2019 στον Ιερό Ναό Αγίου Νεκταρίου Τρικάλων για την Πανήγυρι της Αγίας Ζώνης

Ο ασκητής ο Άγιος Σεραφείμ που ασκήτευσε στο όρος Δομπού Λεβαδείας είχε πατρίδα το χωριό Ζέλι της Βοιωτίας. Οι γονείς του ήταν ευσεβείς και ενάρετοι, έτσι βέβαια ανέθρεψαν και τον Σεραφείμ. Ο όσιος από μικρός είχε κλίση στα θεία και στη μοναχική ζωή. Οπότε σε νεαρή ηλικία, παρά τη φυσιολογική αντίδραση των γονέων του, πήγε στο Μονύδριο του Προφήτη Ηλία, στο όρος Κάρκαρα. Εκεί έκτισε ναό στο όνομα του Σωτήρος και ασκήτευσε. Επειδή όμως είχε συχνές επισκέψεις από γονείς και φίλους. εγκατέλειψε το αγαπημένο το σπήλαιο και πήγε στο Μοναστήρι των Αγίων Αναργύρων. Αλλά έφυγε και από εκεί, και πήγε στο Μοναστήρι της Μεταμόρφωσης της Σωτήρα, που βρίσκεται στο Σαγμάτιο όρος μεταξύ Θηβών και Ευβοίας, στην Ιερά Μονή Σαγματά. Εκεί έλαμψε σαν πνευματικός αστέρας πρώτου μεγέθους και ο ηγούμενος τον έκανε μοναχό με το όνομα Σεραφείμ, και αργότερα τον χειροτόνησε Διάκονο και Πρεσβύτερο. Για να αποφύγει όμως τη φήμη των αρετών του, με την άδεια του ηγουμένου, έφυγε από εκείνο το Μοναστήρι και έφθασε δυτικά του Ελικώνα στην τοποθεσία Δομπού. Εκεί έκτισε ναό στο όνομα του Σωτήρος, καθώς επίσης και μερικά κελιά, μάζεψε μερικούς μοναχούς, με τους οποίους παρέμεινε εκεί για 10 χρόνια, κάνοντας έργα αρετής και διδάσκοντας τους μαθητές του τα σωτήρια διδάγματα της μοναδικής του Ευαγγελίου ζωής. Έτσι ασκητικά και όσια αφού έζησε, απεβίωσε ειρηνικά – αφού προείδε το θάνατό του – στις 6 Μαΐου του 1602 ημέρα της Μεσοπεντηκοστής. Ο Όσιος Σεραφείμ μέχρι και στις μέρες μας μαρτυρείται ότι κάνει πολλά θαύματα, εορτάζει δε στις 6 Μαΐου.

Απολυτίκιον. Ήχος γ’. Θείας πίστεως.
Θείον βλάστημα, της Βοιωτίας, έμπνουν όργανον, της εγκρατείας, ανεδείχθης Σεραφείμ αξιάγαστε• συ γαρ Οσίων βαδίσας τοις ίχνεσιν, αρτιφανώς εν τω κόσμω εξέλαμψας• Πατερ Όσιε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρίσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

Εκ του Ιερού Ναού