Οδοιπορικό στη Σερβία με την I.P.A. και το χορευτικό Τρίκκη

Γράφει ο/η

newsroom

Τρίτη απόγευμα, Αγίου Στυλιανού, ώρα 19.30 και όλα είναι έτοιμα. Το λεωφορείο φορτωμένο με τα πράγματά μας και, κυρίως, με την, στα ύψη ευρισκόμενη, διάθεσή μας. Ξεκινάμε ,εν μέσω τραγουδιών και χορών, για μια διαδρομή που, μπορεί να φαντάζει κουραστική, αλλά δεν πτοεί κανέναν μας. Αφετηρία τα Τρίκαλά μας-μπρος από το κτίριο της Αστυνομικής Διεύθυνσης- και αρχικός προορισμός του 5ημερου ταξιδιού μας η πρωτεύουσα της Σερβίας, το ιστορικό και πολύπαθο, στο πέρασμα των χρόνων, Βελιγράδι. Η ολονύχτια διαδρομή κυλά με γέλια, με…εκπαιδευτικό πρόγραμμα που περιλαμβάνει ανάγνωση ιστορικών, πολιτιστικών, γεωγραφικών και γαστριμαργικών πληροφοριών για τη Σερβία και-φυσικά-με ύπνο που διακόπτεται από αρκετές στάσεις για ξεκούραση τόσο των επιβατών όσο και των οδηγών μας. Μία εξ αυτών συνοδεύεται με την πρώτη γνωριμία ουρανίσκου και στομάχου με τη Σερβική κουζίνα. Μια ζεστή μεταμεσονύχτια σουπίτσα-Γκούλας για τη συντριπτική πλειοψηφία – έξω από τη Νις είναι ό,τι πρέπει για τους ξενύχτηδες -και, ακόμη περισσότερο, όσους το… ψιλοτσούξανε στη διαδρομή τιμώντας σχετικές αγορές από τα dutyfree!

Κατά τις 09.30,ώρα Σερβίας- άρα μία ώρα πίσω σε σχέση με τη δική μας-της Τετάρτης-και ουσιαστικά πρώτης ημέρας του ταξιδιού μας-φτάνουμε στο Βελιγράδι και η πρώτη στάση μας είναι ο επιβλητικός ναός του Αγίου Σάββα ,ένας από τους μεγαλύτερους ορθόδοξους ναούς στον κόσμο και γενικότερα ένα από τα μεγαλύτερα θρησκευτικά κτίσματα. Αφιερωμένος στον ιδρυτή της Σερβικής Ορθόδοξης Εκκλησίας είναι χτισμένος στο οροπέδιο Vračar,στο σημείο που αποτεφρώθηκαν από τους Οθωμανούς τα λείψανα του Αγίου. Λόγω της θέσης του και ,φυσικά, του μεγέθους του ο ναός κυριαρχεί στον ορίζοντα του Βελιγραδίου και αποτελεί το πλέον μνημειώδες κτίριο της πόλης. Καθώς είναι σε φάση αποπεράτωσης/επισκευών μπορέσαμε να επισκεφτούμε μόνο το-τεραστίων διαστάσεων-υπόγειό του όπου και απολαύσαμε μια ψαλμωδία από τον κ. Άρη Ντίνα.

Στη συνέχεια κατευθυνθήκαμε προς το πάρκο Kalemegdan – που γενικά χωρίζεται σε 4 τομείς-και το εκεί ευρισκόμενο κάστρο του Βελιγραδίου το οποίο υψώνεται πάνω από το σημείο όπου οι ποταμοί Σάβος και Δούναβης ενώνονται. Μετά από περιήγηση δύο και πλέον ωρών ακολούθησε το checkin στο ξενοδοχείο Queen’s Astoria και αφού απολαύσαμε το πρώτο μας γεύμα στην Σερβία άρχισε η εξερεύνηση της πόλης με ελεύθερο πρόγραμμα. Μια μικρή…δημοσκόπηση έδειξε πως ήταν αρκετοί αυτοί που τίμησαν με την παρουσία τους το-πράγματι ενδιαφέρον-μουσείο Νικολά Τέσλα, όλοι όμως πέρασαν έστω και για λίγο τόσο από τον κεντρικό πεζόδρομο της πόλης την Knez Mihailov – κάτι σαν την… Ερμού για τους μη μυημένους-όσο και από την περιοχή Skadarlije-τα ας τα πούμε Μανάβικα του Βελιγραδίου. Το ήδη στολισμένο για τις γιορτές Βελιγράδι μάγεψε άπαντες άνευ εξαιρέσεων!

Πέμπτη πρωί και με ένα καλό πρωϊνό για να μας στηρίξει, επισκεπτόμαστε τα γραφεία της Ι.Ρ.Α Σερβίας. Εκεί μας υποδέχονται με θέρμη και συγκίνηση και μετά την εθιμοτυπική ανταλλαγή δώρων και τις αναμνηστικές φωτογραφίες αναχωρούμε για τη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της χώρας, το Νόβι Σαντ. Ο δρόμος μας μας φέρνει αρχικά Νέα Ορθόδοξη Εκκλησία όπου και συναντιόμαστε με τον εκπρόσωπο του Επισκόπου Μπάτσκας. Εν συνεχεία ακολουθεί επίσκεψη στο κάστρο του Νόβι Σαντ απ’ όπου έχουμε την ευκαιρία να θαυμάσουμε μια εξαιρετική πανοραμική θέα της πόλης και του Δούναβη και δυο ώρες μετά καταλήγουμε να περιηγούμαστε στο κέντρο της-επίσης υπέροχα στολισμένης-πόλης και να μαγευόμαστε από την ομορφιά των κτιρίων της. Επειδή όμως άλλος είναι ο τελικός προορισμός μας, γύρω στις 7 το βράδυ φτάνουμε στα περίχωρα της Σουμπότιτσα, στο-καλυμμένο με ένα μυστηριακό πέπλο ομίχλης κατά την άφιξή μας – Πάλιτς που απλώνεται γύρω από την ομώνυμη λίμνη. Εκεί στήνεται μετά το δείπνο μας το πρώτο γλέντι, ένα μικρό πρελούδιο για την επομένη. Το επόμενο πρωινό περιλαμβάνει περιήγηση στον ζωολογικό κήπο του Πάλιτς, επίσκεψη/ξενάγηση στο τεράστιο και μοναδικής αισθητικής, δημαρχείο της Σουμπότιτσα με τα υπέροχα βιτρό και τις εκπληκτικές διακοσμήσεις σε κάθε του σημείο αλλά και στη συναγωγή της πόλης που είναι μια από τις 3 μεγαλύτερες παγκοσμίως και η πλέον ξεχωριστή από άποψη αρχιτεκτονικής. Με την επιστροφή μας στο ξενοδοχείο «φορτίζουμε μπαταρίες» και στις 8 το βράδυ ξεκινά το γλέντι. Ο -κάθε άλλο παρά μικρός-χώρος είναι ασφυκτικά γεμάτος από 250+  άτομα ,από συνολικά 10 αποστολές. Βοσνία/Ερζεγοβίνη, Μαυροβουνίου και πολλές τοπικές διοικήσεις της Σερβίας εκπροσωπούνται στη συνάντηση με ποικίλο αριθμό ατόμων η κάθε μία. Οι οικοδεσπότες έχουν φροντίσει να μας διασκεδάσουν, για το εισαγωγικό μέρος, με έναν εκ των διασημότερων τραγουδιστών της Σερβίας ,τον θρυλικό Zvonko Bogdan. Το κυρίως μενού όμως περιλαμβάνει τη χορευτική ομάδα Τρίκκη και Ι.Ρ.Α με υπεύθυνο χοροδιδάσκαλο τον καθηγητή φυσικής αγωγής Γαλάνη Βασίλη. Εκεί, υπό τους ήχους του μπουζουκιού του Μίλτου Κρανιά, των κρουστών του Βενιαμίν της αποστολής Παύλου Γαλάνη και ,φυσικά, της κιθάρας και του λαούτου του Άρη Ντίνα ,του οποίου η μελωδική φωνή ντύνει τους μουσικούς σκοπούς, η ομάδα δίνει -δίχως υπερβολές και δίχως να «ευλογούμε τα γένια μας»-μια εξαιρετική παράσταση η οποία ξετρελαίνει όλες τις αποστολές. Μετά από περίπου μία ώρα προγράμματος και με ένα πέρασμα από όλη σχεδόν την μουσική Ελλάδα-και σίγουρα από την πιο αναγνωρίσιμη στο εξωτερικό- οι παρευρισκόμενοι χορεύουν αγκαλιασμένοι με τους χορευτές μας σε ρυθμούς χασαποσέρβικου. Το γλέντι συνεχίζεται με τοπική μπάντα χάλκινων μέχρι τις 2 όπου τα πάντα-υποχρεωτικά στη χώρα!- σταματούν.

Παρά την κούραση από το χορό και το-μικρό, είναι η αλήθεια, για τις Ελληνικές συνήθειες!- ξενύχτι, αναχωρούμε το πρωϊ του Σαββάτου για την επιστροφή μας με ενδιάμεση στάση στην Νις, την τρίτη μεγαλύτερη πόλη της χώρας. Καταλύουμε στο κεντρικότατο ξενοδοχείο Ambassador απ’ όπου δίνεται σε όλους η δυνατότητα να επισκεφτούν κάποια από τα αξιοθέατα της πόλης, όπως το κάστρο, την υπόγεια αγορά κλπ και να πάρουν μια μικρή αλλά περιεκτική εικόνα της πόλης.

Κυριακή 1η Δεκέμβρη και η μέρα της επιστροφής έχει φτάσει. Αναχωρούμε γύρω στις 11 το πρωί και μετά από ένα χαλαρό ταξίδι επιστρέφουμε στη βάση μας στις 9 το βράδυ, ελάχιστα κουρασμένοι σωματικά και απόλυτα ξεκούραστοι και γεμάτοι ψυχικά και πνευματικά από τις υπέροχες εικόνες και τις όμορφες εμπειρίες.

Τι κρατάμε από το ταξίδι; Τις όμορφες εικόνες των πόλεων που επισκεφτήκαμε, καθεμιά με το δικό της ξεχωριστό χρώμα αλλά όλες με κοινές συνισταμένες. Καθαρές, φιλικές δεν σταματούσαν να σε εκπλήσσουν με το πόσο καθημερινά είναι για αυτούς κάποια πράγματα που σε μας φαντάζουν κατακτήσεις. Χαρακτηριστικά αναφέρουμε ότι ο σεβασμός στις διαβάσεις είναι αυτονόητος και αδιαπραγμάτευτος και η καθαριότητα δεν είναι αποκλειστικά θέμα σωστής λειτουργίας των αρχών αλλά νοοτροπίας (όσο περπατήσαμε στο Βελιγράδι-και δεν μιλάμε για λίγο-δεν είδαμε ούτε ένα σύνθημα γραμμένο σε τοίχο και ας φιλοξενεί ως πόλη μια από τις μεγαλύτερες παγκοσμίως ποδοσφαιρικές αντιπαραθέσεις) . Το κόστος ζωής. Σημαντικά χαμηλό σε έκανε να αναρωτιέσαι τι στο καλό κάνουμε τόσο λάθος σ’ αυτή τη χώρα όπου με αντίστοιχους μισθούς έχουμε υπερπολλαπλάσιο κόστος στο κάθε τι. Φυσικά κρατάμε τη ζεστή φιλοξενία όλων όσων μας υποδέχτηκαν οπουδήποτε και αν πήγαμε. Κρατάμε το υπέροχο κλίμα μεταξύ μας που δεν στράβωσε ούτε στιγμή (έπαιξε ρόλο φυσικά η άψογη, από κάθε άποψη, οργάνωση της εκδρομής, μια οργάνωση για την οποία αξίζουν πολλοί έπαινοι στους Γιάννη Φλόκα και Βασίλη Δραγούτσο). Δεν ξέρω αν ήταν η διάθεσή μου/μας τόσο καλή αλλά αρνητικά αδυνατώ να σκεφτώ-πλην του ότι πέρασε και πάει! Εν αναμονή του επόμενου!