ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΥΠ’ ΑΡΙΘΜΟΝ 69

Γράφει ο/η

Λογιστήριο

Ἐπί τῇ ἑορτῇ τῆς Ἀποδόσεως τοῦ Πάσχα

Χ Ρ Υ Σ Ο Σ Τ Ο Μ Ο Σ
Ἐλέῳ Θεοῦ Ἐπίσκοπος καί Μητροπολίτης τῆς Ἁγιωτάτης Μητροπόλεως Τρίκκης καί Σταγῶν

Π ρ ό ς
Τόν Ἱερόν Κλῆρον καί τόν Φιλόχριστον λαόν
τῆς Θεοσώστου Ἐπαρχίας Αὐτοῦ

Χριστός Ἀνέστη!

Μ’ ἕνα παράξενο και πρωτόγνωρο τρόπο ἐφέτος ἡ κορυφαία ἑορτή τοῦ ἔτους, ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ, ἐξ αἰτίας τοῦ φόβου τῆς μεταδόσεως τῆς ἀσθενείας τοῦ κορωνοϊοῦ, ἑορτάστηκε κεκλεισμένων τῶν θυρῶν στους Ἱερούς Ναούς. Τελέστηκε μεν ἡ Θεία Λειτουργία, χωρίς την παρουσία τῶν χριστιανῶν, παρά μόνο ἐλαχίστων, και ὅλοι, κυρίως ἐμεῖς οἱ ποιμένες, αἰσθανθήκαμε πολύ ἔντονα, την ἀπουσία τοῦ λαοῦ, ἀλλά πρωτίστως, βιώσαμε και διαπιστώσαμε με πολλή θλίψη, το πόσο ἀναγκαία εἶναι αὐτή ἡ παρουσία τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ, ὡς βασική προϋπόθεση ὑπάρξεως τῆς Ἐκκλησίας. Για να το ἐκφράσω ἁπλά. Ἡ Ἐκκλησία λειτουργεῖ ὡς ἕνα ὀργανικό σῶμα, σαν το ἀνθρώπινο σῶμα. Μέλη τοῦ σώματος αὐτοῦ εἶναι οἱ βαπτισμένοι χριστιανοί και κεφαλή του εἶναι ὁ Χριστός.

Ἐφέτος λοιπόν αἰσθανθήκαμε την Ἐκκλησία ἀνάπηρη. Χωρίς τα μέλη τοῦ σώματός της. Χωρίς πόδια, χωρίς χέρια, χωρίς μάτια, χωρίς αὐτιά, χωρίς στόμα. Ναί, χωρίς στόμα για να κοινωνήσει το ἀναστημένο σῶμα και το αἷμα τοῦ Χριστοῦ. Ἡ Θεία Λειτουργία εἶναι ἡ οὐσία τῆς Ἐκκλησίας, διότι το σῶμα και το αἷμα τοῦ Χριστοῦ, που προσφέρεται στους πιστούς της, ἀποτελεῖ την τροφή, ἄνευ τῆς ὁποίας ὁ χριστιανοί πεθαίνουν ἀπό πνευματική πεῖνα. Σε κάθε Θεία Λειτουργία, ὁ ἀναστάς Κύριος εἰσέρχεται μέσα μας, ἐντός μας. Ὅπως ὁ ἴδιος το ἐπιβεβαιώνει, «Ὁ τρώγων μου το σῶμα και πίνων μου το αἷμα ἐν ἐμοί μένει κἀγώ ἐν αὐτῷ». Μ’ αὐτό τον τρόπο, αἰῶνες τώρα, οἱ χριστιανοί ἑνώνονται με τον ἀναστάντα Χριστό. Ἒτσι βιώνουν την Ἀνάσταση. Εἶναι πολύ χαρακτηριστικός ὁ κατηχητικός λόγος τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου, που διαβάζεται πριν την ἀναστάσιμη Θεία Λειτουργία, κάθε Πάσχα, και καταδεικνύει εὐθέως τον σύνδεσμο Θείας Λειτουργίας και Ἐκκλησίας, «Ἡ τράπεζα γέμει, τρυφήσατε πάντες. Ὁ μόσχος πολύς, μηδεις ἐξέλθῃ πεινῶν. Πάντες ἀπολαύσατε τοῦ συμποσίου τῆς πίστεως». Μόνο στη Θεία Λειτουργία μπορεῖ ὁ χριστιανός να γευθεῖ, να βιώσει την παρουσία τοῦ ἀναστάντος Κυρίου.

Μαζί με τις πατρικές μου ἀναστάσιμες εὐχές, παρακαλῶ δεχθεῖτε και τις εὐχές τοῦ Σεβαστοῦ Γέροντός μας Μητροπολίτου Ἀλεξίου.

Εὔχόμεθα ὁλοκαρδίως ἀδελφοί, στον ἀναστάντα Κύριό μας, να μην ἐπιτρέψει ξανά τέτοια δοκιμασία. Να μη χωρισθοῦμε ποτέ ξανά ἀπό το ποτήριο τῆς ζωῆς. Ἡ ἀποστέρησή του μᾶς ἀποξένωσε ἀπό την πηγή τοῦ ζῶντος ὕδατος. Πεινάσαμε, διψήσαμε, φτάσαμε στα ὅρια τῶν πνευματικῶν ἀντοχῶν μας. Τώρα, μποροῦμε καί πάλι να χαροῦμε, την ἀναστάσιμη ἐμπειρία τῆς Θείας Λειτουργίας, ὅλοι μαζί, ὡς ἕνα σῶμα, που τρέφεται και αὐξάνεται με την κοινωνία τοῦ σώματος και τοῦ αἵματος τοῦ ἀναστάντος Χριστοῦ. Ἐμπρός λοιπόν, με πολλή χαρά ἄς ἀπολαύσωμεν πάντες «τοῦ συμποσίου τῆς πίστεως».

Εὐχέτης προς τον ἀρχηγόν τῆς ζωῆς Κύριον

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΣΑΣ
† Ο ΤΡΙΚΚΗΣ ΚΑΙ ΣΤΑΓΩΝ Χ Ρ Υ Σ Ο Σ Τ Ο Μ Ο Σ