Συγκέντρωση της Λέσχης Εργασίας, Αλληλεγγύης και Πολιτισμού για το Περιβάλλον

Γράφει ο/η

Ελένη Χολέβα

Στα πλαίσια της Παγκόσμιας Ημέρας Περιβάλλοντος (5 Ιουνίου), όπου σε όλα τα μέρη του πλανήτη θα πραγματοποιηθούν πολύμορφες κινητοποιήσεις, η Λέσχη Εργασίας, Αλληλεγγύης και Πολιτισμού καλεί και στην πόλη μας σε μαζική κινητοποίηση και συγκέντρωση στην πλατεία Ρήγα Φεραίου στις 8 μ.μ., την Παρασκευή 5 Ιούνη. Στο επίκεντρο των κινητοποιήσεων είναι η τοποθέτηση ανεμογεννητριών σε όλες σχεδόν τις κορυφές των βουνών του νομού Τρικάλων και της Δυτικής Θεσσαλίας γενικότερα.

Όπως επισημαίνεται από τη Λέσχη, «Η παραγόμενη ηλεκτρική ενέργεια από τη λειτουργία ανεμογεννητριών (Α/Γ) είναι απίστευτα ασήμαντη ενώ η καταστροφή στο φυσικό περιβάλλον είναι πρωτοφανής και ανεπανόρθωτη. Από τα γεγονότα που σχετίζονται με την εγκατάσταση των ανεμογεννητριών προκύπτει ότι μια ανεξέλεγκτη καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος βρίσκεται σε εξέλιξη, με μοναδικό κίνητρο το οικονομικό όφελος επιχειρηματιών της ενέργειας.Με την εγκατάσταση των Α/Γ, η χλωρίδα, η πανίδα, τα παραδοσιακά μονοπάτια, θα χαθούν κάτω από το βάρος των βίαιων επεμβάσεων. Οι δεκάδες Α/Γ οι υποσταθμοί, οι γραμμές μεταφοράς θα εξαφανίσουν το κάλλος των φυσικών τοπίων που θα μετατραπούν σε βιομηχανικές ζώνες παραγωγής αιολικής ενέργειας»

Από την πλευρά όσων αντιμάχονται τα κυβερνητικά σχέδια για την πλήρη παράδοση των βουνοκορφών στα ιδιωτικά συμφέροντα, θέτουν και το ζήτημα των οικονομικών επιπτώσεων σε μια σειρά παραγωγικών τομέων. «Επίσης, θα φέρουν καίριο πλήγμα στην κτηνοτροφία, στον ορεινό τουρισμό αλλά και σε όλους αυτούς που εργάζονται και ζουν από το βουνό και το δάσος.Αυτοί που επιζητούν την ηρεμία της φύσης και της υπαίθρου, παύουν να επισκέπτονται περιοχές με ανεμογεννήτριες εξαιτίας της οπτικής και ηχητικής ρύπανσης» όπως καταλήγουν σε σχετικό κείμενο, οι επιπτώσεις της περιβαλλοντικής καταστροφής που προκαλούν θα συνεχίσουν με πολύ χειρότερους όρους να προκαλούν οι ΑΠΕ, μετά το περιβαλλοντοκτόνο νομοσχέδιο. Η υπεράσπιση της ενέργειας – ενάντια στην ενεργειακή φτώχεια – ως κοινωνικού αγαθού προς όφελος της κοινωνίας είναι ο βασικότερος όρος.