ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΑΝΑΦΟΡΑ ΠΟΥ ΕΚΑΝΕ Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΩΝ ΤΡΙΚΑΛΙΝΩΝ ΠΑΛΑΙΜΑΧΩΝ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ Α.Ο. ΤΡΙΚΑΛΑ

Γράφει ο/η

Λογιστήριο

Στ. Παιδής: «Οφειλόμενη απάντηση στον κ. Πιάζα»

Με αφορμή την Γ.Σ. του Ερασιτέχνη ΑΟ Τρίκαλα και την αναφορά που έγινε στο πρόσωπό μου, θα ήθελα σήμερα να διευκρινίσω τα εξής… Οι συγκυρίες, οι καταστάσεις και οι στιγμές που βιώνει σήμερα η ιστορική ομάδα του νομού μας, θυμίζουν (αν δεν είναι ίδιες ακριβώς) αυτές που βιώσαμε και εμείς πριν χρόνια όταν βρέθηκα την προεδρία του ΑΟΤ.
Όπως και τώρα, έτσι και τότε η διοίκηση του Ερασιτέχνη πάσχιζε να βρει διέξοδο σε ανυπέρβλητα προβλήματα που δημιουργήθηκαν, με σκοπό να κρατήσει «ζωντανή» την ομάδα που είχε εγκαταληφθεί από τον κ. Καρατζούνη
Μπροστά στο φάσμα της διάλυσης υπήρξε κινητοποίηση μελών και υπό την προεδρία μου συγκροτήθηκε Δ.Σ. με αξιόλογα στελέχη του Τρικαλινού ποδοσφαίρου και όχι μόνο. Θυμίζω πως το Δ.Σ. απαρτίζονταν εκτός από τον υπογράφοντα και από τους: Κώστα Μαραβα (σημερινό δήμαρχο Πύλης), Γεώργιο Ράπτη, Θεόδωρο Σπανό, Τάκη Μπεντα, Χρήστο Πισσα, Ντίνο Κρεβούρη, Γιάννη Γούλα.
Η πρώτη δήλωση που έκανα μετά την συγκρότηση του Δ.Σ. ήταν ξεκάθαρη: «θα είμαι πρόεδρος μέχρι να σωθεί η ομάδα και μόνο όσο είναι ερασιτεχνικό σωματείο, ενώ όταν αλλάξει κατηγορία και γίνει ΠΑΕ θα την παραδώσω στα χέρια επενδυτή που θα ενδιαφερθεί να την αναλάβει». Πρώτο μέλημα μας σαν διοίκηση ήταν να καταφέρουμε να σβήσουμε όσα χρέη υπήρχαν και να πάρουμε την άδεια από την αρμόδια επιτροπή της ΕΠΟ. Με την βοήθεια του γνωστού επιφανούς Τρικαλινού νομικού Κώστα Νταιλανα και με μεγάλες προσπάθειες, καταφέραμε τελικά να πάρουμε την πολυπόθητη αδειαδοτηση,. Παράλληλα δε οργανώσαμε το αγωνιστικό τμήμα με βάση το Τρικαλινό στοιχείο και η ομάδα απαρτίζονταν στην συντριπτική πλειοψηφία από δικά μας παιδιά και είχε δύο γνωστούς αξιόλογους Τρικαλινούς προπονητές (Πουλιάνας-Μούτσιος) που αφοσιώθηκαν με πίστη στο έργο τους.
Την δεύτερη χρονιά, όταν πλέον ο ΑΟΤ πρωταγωνιστούσε κι έδειχνε έτοιμος να αλλάξει κατηγορία, πήραμε την απόφαση να παραδώσουμε τα ηνία (ομόφωνα σαν διοίκηση) σ’ αυτόν που έδειξε ενδιαφέρον, ελέγχοντας και την αξιοπιστία του όσο μπορούσαμε και όσο μας επέτρεπαν οι συνθήκες και οι δυνατότητες που τότε υπήρχαν. Εκ του αποτελέσματος φάνηκε εκ των υστέρων αναξιόπιστος.
Η ερώτηση λοιπόν που προκύπτει έχει δύο σκέλη… Πως με ποιον τρόπο εγώ και τα υπόλοιπα μέλη της διοίκησης διαλύσαμε την ομάδα, όπως παράδοξα κι εμμονικά υποστήριξε στην πρόσφατη Γ.Σ. ο κ Πιάζας;
Μήπως για το ότι σήμερα ο ΑΟΤ βρίσκεται στην ίδια κατάσταση (όπως κι εκείνη την εποχή), φταίει η διοίκηση του Ερασιτέχνη για την επιλογή που έκανε πριν 5-6 χρόνια ή και την κάθε επιλογή του κάθε Γιαλιά;
Η απάντηση φυσικά αυτονόητη… Όχι βέβαια.
Και κάτι ακόμα… Κύριε Πιαζα εσείς τότε- όταν παλεύαμε για κρατήσουμε ζωντανή την ομάδα που ήσασταν; Θυμάστε άραγε ότι σας έγινε πρόταση για να βοηθήσετε (σαν βετεράνος ποδοσφαιριστής), αλλά αδιαφορήσατε, ενώ σήμερα παρουσιάζεστε «πρόθυμος κι ενεργός» για πολλά και διάφορα πράγματα;
Κλείνοντας –και χωρίς πρόθεση προσωπικής αντιπαράθεσης-θα πρέπει να τονίσω ότι την επόμενη φορά που θα αναφερθεί το όνομα μου από το στόμα σας, καλό θα είναι να δικαιολογήσετε όσα υποστηρίζετε, γιατί σε διαφορετική περίπτωση τον λόγο θα έχει η Δικαιοσύνη…
Με τιμή Στέφανος Παιδής