ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ  ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΙΜ ΤΡΙΚΚΗΣ, ΓΑΡΔΙΚΙΟΥ ΚΑΙ ΠΥΛΗΣ

Γράφει ο/η

Λογιστήριο

Ἐν Τρικάλοις τῇ 3^ῃ Ἀπριλίου 2023.
ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ  ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΥΠ’ ΑΡΙΘΜΟΝ  101- Ἀρ. Πρωτ: 258       
Ἐπί τῷ Ἁγίῳ Πάσχᾳ
 Χ Ρ Υ Σ Ο Σ Τ Ο Μ Ο Σ
Ἐλέῳ Θεοῦ Ἐπίσκοπος καί Μητροπολίτης τῆς Ἁγιωτάτης Μητροπόλεως
Τρίκκης, Γαρδικίου καί Πύλης
 Π ρ ό ς
Τόν Ἱερόν Κλῆρον καί τόν Φιλόχριστον λαόν τῆς Θεοσώστου Ἐπαρχίας Αὐτοῦ
 «…εἰδότες ὅτι ὁ ἐγείρας τον Κύριον Ἰησοῦν
και ἡμᾶς διά Ἰησοῦ ἐγερεῖ και παραστήσει συν ὑμῖν»
(Β΄ Κορ. 4,14)
Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά!
Το μήνυμα τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ ἀποτελεῖ την μεγαλύτερη ἐλπιδοφόρα ἀναγγελία πού ἀκούστηκε ποτέ στην ἀνθρωπότητα. Και τοῦτο διότι ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ ἀνοίγει τον δρόμο, για την κατάργηση τοῦ θανάτου «ὁδοποιήσας ἡμῖν την ἐν νεκρῶν ἀνάστασιν», (Θ. Λειτουργία Μ. Βασιλείου), και την μετοχή στην ἀθανασία τοῦ Θεοῦ, ὡς δυνατότητα τοῦ κάθε ἀνθρώπου. Ὅμως το ἐλπιδοφόρο αὐτό μήνυμα πολλές φορές το ἀποδυναμώνει ἡ καθημερινή πραγματικότητα, ἡ ὁποία μᾶς προσγειώνει στην θανατηφόρα νομοτέλειά της. Ὅπου να κοιτάξει κανείς βρίσκει ἐμπρός του, ὅσο κι ἄν θέλει να τις ἀποφύγει, πολλύμορφες ἐκφράσεις τῆς φθορᾶς και τοῦ θανάτου. Σε ἀρκετές δε περιπτώσεις ὁ θάνατος ἔρχεται και ἀποδομεῖ, ἐξαφανίζει τα πάντα, ἀπ’ ὅσα θεωροῦμε ἀνθρώπινα ἐπιτεύγματα εἴτε ἀτομικά εἴτε συλλογικά. Ἡ δύναμή του φανερώνεται ἀφοπλιστική στην ἀπώλεια ἀνθρώπινων ζωών. Το βιώσαμε συλλογικά πρόσφατα στην τραγωδία τῶν Τεμπῶν.

Ὁ Ἀναστάς Κύριός μας με το παράδειγμα τῆς δικῆς Του ζωῆς, προτείνει ἕνα καινούργιο τρόπο ζωῆς που μπορεῖ ὄχι ἁπλῶς να μετριάσει ἤ να παρηγορήσει την φοβερά ἀπειλή τοῦ θανάτου, ὡς βέβαιο και φυσικό  ἐνδεχόμενο τοῦ κόσμου ὁλάκερου, ἀλλά να τον καταργήσει. Ἡ ἀγάπη, ὡς τρόπος ζωῆς τοῦ Θεοῦ καταργεῖ τον ἔσχατο ἐχθρό, τον θάνατο, διότι «οὐκ ἦν δυνατόν κρατεῖσθαι ὑπό τῆς φθορᾶς τον ἀρχηγόν τῆς ζωῆς», (Θ. Λειτουργία Μ. Βασιλείου). Κατά συνέπεια ἡ μίμηση τῆς ζωῆς τοῦ Χριστοῦ, τοῦ βίου τῆς ἀγάπης ἀπό κάθε χριστιανό ἔχει ὡς συνακόλουθη την ζωή τῆς ἀθανασίας. Δεν εἶναι δυνατόν ὁ ἄνθρωπος τῆς ἀγάπης να γευθεῖ τον θάνατο. Ὁ Θεός εἶναι ἀγάπη, δηλαδή ζωή. Αὐτός που βιώνει την ἀγάπη ζεῖ την ὄντως ζωή. Τοῦτο ἔχει ὡς ἀποτέλεσμα ἄμεσο ὁ χριστιανός να βλέπει στην καθημερινότητά του δίπλα του τον θάνατο και ταυτόχρονα να προσβλέπει στην διέξοδο ἀπ’αὐτόν, να προγεύεται δηλαδή την ἀθανασία, ὡς μόνιμο γεγονός τοῦ μέλλοντος που ἔρχεται, «ὥστε ὁ μεν θάνατος ἐν ἡμῖν ἐνεργεῖται, ἡ δε ζωή ἐν ὑμῖν», (Β΄ Κορ. 4,12).

Μεγάλο παράδειγμα αὐτοῦ τοῦ τρόπου ζωῆς εἶναι οἱ ἅγιοι μάρτυρες τῆς Ἐκκλησίας. Παρά τις κακώσεις και τον μαρτυρικό θάνατο ἡ ἀγάπη για τον Χριστό ὑπερκάλυπτε τους πραγματικούς πόνους και τις ὀδυνηρές θλίψεις τοῦ μαρτυρίου. Οἱ ἅγιοι ὑπέφεραν τους βασανισμούς και τους πόνους ἀλλά ἡ δύναμη τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ ἦταν ἰσχυρότερη, διότι ἡ ζωή πάντα νικᾶ τον θάνατο.

Ἡ πίστη και ἡ ἐλπίδα στην κοινή μας ἀνάσταση βεβαιώνεται με την Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ. Αὐτή ἡ προσδοκία δεν περιφρονεῖ, οὔτε ἀπαξιώνει την ζωή μας στον κόσμο αὐτό, που εἶναι δῶρο τοῦ Θεοῦ, ἀλλά ἔχει σκοπό να μεταμορφώσει κάθε πτυχή τῆς ζωῆς μας και τοῦ κόσμου στην πληρότητα τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ, «τίς ἡμᾶς χωρίσει τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ, θλῖψις ἢ στενοχωρία ἢ διωγμός ἢ λιμός ἢ γυμνότης ἢ κίνδυνος ἢ μάχαιρα; …ἀλλ᾿ ἐν τούτοις πᾶσιν ὑπερνικῶμεν διά τοῦ ἀγαπήσαντος ἡμᾶς… οὔτε τις κτίσις ἑτέρα δυνήσεται ἡμᾶς χωρίσαι ἀπό τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ τῆς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν», (Ρωμ.8,35-39). Ἡ ἀγάπη ἔχει την θεία δύναμη να μεταμορφώνει τα πάντα.

 Μ’ αὐτές τις λίγες σκέψεις σᾶς εὔχομαι ὁλοκαρδίως  ὁ Ἀναστάς Κύριος μας Ἰησοῦς Χριστός να σταθεῖὡς ὁδοδείκτης στη δική σας ἀνάστασιμη ζωή και ὅλου τοῦ κόσμου προς τη δόξα τοῦ ἀνεσπέρου φωτός Του.
Διάπυρος πρoς τoν ἀναστάντα Κύριον εὐχέτης

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ο  ΤΡΙΚΚΗΣ, ΓΑΡΔΙΚΙΟΥ ΚΑΙ ΠΥΛΗΣ   Χ Ρ Υ Σ Ο Σ Τ Ο Μ Ο Σ