Εγκαινιάστηκε η έκθεση φωτογραφίας στο Λαογραφικό Μουσείο Αχλαδέας

Γράφει ο/η

newsroom

Την Κυριακή  7 Ιουλίου, βρεθήκαμε στο Λ. Μ. Αχλαδέας Καλαμπάκας, όπου ο αεικίνητος Κώστας Σγουραλής μας εξέπληξε για ακόμα μια φορά παρουσιάζοντας την έκθεση ασπρόμαυρης φωτογραφίας.

Για τα εκθέματα του Λ. Μ. έχω κάνει παλαιότερη ανάρτηση περιγράφοντας μια πλούσια και σπάνια συλλογή αντικειμένων, που όπως είχα γράψει αξίζει τον κόπο να το επισκεφτείτε. Σήμερα όμως θα προσπαθήσω να περιγράψω όλες αυτές τις θαυμάσιες φωτογραφίες που σίγουρα ο εκθέτης χρειάστηκε κόπο και χρόνο για να τις συγκεντρώσει. Υπάρχουν δυο ειδών φωτογραφίες, οι ασπρόμαυρες και οι έγχρωμες. Για τις έγχρωμες ο χρόνος συνεχίζεται, είναι η εξέλιξη, είναι το σήμερα αλλά και το αύριο. Για τις ασπρόμαυρες όμως ο χρόνος σταμάτησε, και ανήκουν πλέον στα ιστορικά ντοκουμέντα. Όποιος σήμερα προσπαθήσει να μετατρέψει τις έγχρωμες σε ασπρόμαυρες, το μόνο που καταφέρει είναι να παραχαράσσει την ιστορία. Εδώ πλέον είναι αληθές πως μια φωτογραφία είναι χίλιες λέξεις. Καθώς τις βλέπουμε αναρτημένες κατά χρονολογική σειρά, εμείς οι παλαιότεροι κοιτάζουμε τον εαυτό μας, με τα κοντοπαντέλονα τις τιράντες, τα γυμνά πόδια, και το θλιμμένο βλέμμα μας καρφωμένο στο φωτογράφο. Για τους νεότερους πάλι, τουλάχιστον οι γεννηθέντες τη δεκαετία του 1970 και μετά, καθώς τις προσπερνάνε είναι σαν να διαβάζουν μια ιστορία κάποιας περασμένης εποχής, δεν έχει σημασία αν είναι 30, 50 ή 100 χρόνια, γι’ αυτούς είναι η εποχή της μυλόπετρας. Εντύπωση μου έκανε όταν είδα δυο κοριτσάκια να περιεργάζονται αυτές τις φωτογραφίες και να μην ξέρουν τι ήταν ακριβώς αυτά που φορούσαν τότε οι γέροντες, διότι έμοιαζαν σαν δέρματα. Πραγματικά ήταν οι λεγόμενες προβιές που φορούσαν οι ηλικιωμένοι τους χειμερινούς μήνες. Είχε επίσης την έμπνευση ο εκθέτης να τις τοποθετήσει έτσι, ώστε προχωρώντας, νομίζαμε ότι ξεφυλλίζαμε κάποιο ιστορικό βιβλίο. Σε ένα αφιέρωμα στον χωριανό του φωτογράφο Γεώργιο Γιώτα, εντύπωση που έκανε διότι Γιωταίους έχει πολλούς και το χωριό μου. Ας το ψάξουν λοιπόν οι χωριανοί μου Γιωταίοι, αυτοί τουλάχιστον που ενδιαφέρονται να μάθουν τις ρίζες τους. Σε αυτό επίσης το άλμπουμ ξεχώρισα μια φωτογραφία όπου μια γυναίκα συλλέγει μέλι από μια αυτοσχέδια κυψέλη, ίσως από κορμό δέντρου, χωρίς να έχει καπνιστήρι, και χωρίς να φοράει μάσκα. Είναι κάτι αδιανόητο για τους σημερινούς μελισσοκόμους, πόσο μάλλον για μια γυναίκα. Σε ευχαριστούμε Κώστα για τις ιστορικές και πολιτιστικές ευαισθησίες σου. Σήμερα μας έδειξες τι εστί πολιτισμός. Να είσαι καλά και να μας εκπλήσσεις πάντα ευχάριστα. Να πούμε ότι πέρα από τους χωριανούς του παραβρέθηκαν Ο Δήμαρχος Μετεώρων κ. Αβραμόπουλος,ο πρόεδρος Δ. Σ. Μετεώρων κ. Αθανάσιος Ρουστάνης  η Αντιδήμαρχος κ. Μαγγούρα Πηνελόπη, οι αιδεσιμότατοι Ι.Μ. Αθανάσιος Γκέκας, Χρήστος Τσιαούσης και Δημήτριος Γρκεουσιώτης Μετεώρων, και φυσικά πολλοί συνάδελφοι και φίλοι του Μουσείου.

Θανάσης Βαλοτάσιος