Ένας αλλιώτικος «παιδικός σταθμός»…

Γράφει ο/η

Ελένη Χολέβα

Μια καθημερινότητα που θυμίζει πολύ «παιδικό σταθμό» βιώνει ο ορνιθολόγος Δημήτρης Βαβύλης το τελευταίο διάστημα. Ο γνωστός για τη δράση του σε επαγγελματικό και προσωπικό επίπεδο σε ότι αφορά στην προστασία της άγριας ζωής των πτηνών, φιλοξενεί στο χώρο του, νεοσσούς γερακιών, του είδους κιρκινέζια, μιας και τα μικρά αν και καθόλου έτοιμα να ανοίξουν τα φτερά τους, επιχειρούν το πρώτο τους πέταγμα. Αποτέλεσμα, να βρίσκονται πεσμένα σε διάφορα σημεία, να τα βρίσκουν οι πολίτες και μην έχοντας που αλλού να απευθυνθούν, να απευθύνονται στον κ. Βαβύλη, ο οποίος εθελοντικά, μεσολαβεί μεταξύ πολιτών και κέντρων άγριας ζωής.

Η συμβίωση μας με τα κιρκινέζια στα Τρίκαλα είναι ένα πραγματικό θαύμα της φύσης. Είναι μια σχέση, που αν και την αντιλαμβανόμαστε κάποιους μήνες το χρόνο, παραμένει ανεκτίμητη. Γι’αυτό και με κάθε τρόπο θα πρέπει να την προφυλάξουμε.

Μία από τις ελλείψεις μας ωστόσο, είναι ένα κέντρο που θα μπορούσε να χειρίζεται τέτοιου είδους θέματα. Όμως, συνολικά για την Ελλάδα και όχι μόνο για την περιοχή μας, υστερούμε σημαντικά σε αυτή την κατεύθυνση.

Το προνόμιο της συμβίωσης βέβαια παραμένει, και όσοι ασχολούνται κατά κάποιον τρόπο με αυτή, όπως ο κ. Βαβύλης ή οι υπηρεσίες του δασαρχείου και οι υπάλληλοί του, προσπαθούν και βοηθάνε πολλές φορές πάνω από τις δυνάμεις τους.

Το θέμα βέβαια είναι να βρούμε έναν τρόπο από τη μία να προστατεύσουμε αυτή τη σχέση του αστικού (και όχι μόνο) τοπίου με τον κόσμο των πτηνών στην περιοχή μας αλλά και γιατί όχι, να την αξιοποιήσουμε για εκπαιδευτικούς ή τουριστικούς λόγους, ποτέ βέβαια εις βάρος της άγριας ζωής. «Τα Τρίκαλα θα μπορούσαν να είναι ένα hot spot της άγριας ζωής των πτηνών. Λόγω των ειδών που υπάρχουν και των περιβαλλοντικών συνθηκών που ευνοεί τη ζωή τους εδώ» τονίζει ο κ. Βαβύλης.

Θα ήταν μια πραγματικά σπουδαία παρακαταθήκη για την περιοχή μας όχι μόνο για τους κατοίκους αλλά και για την αφοπλιστικά όμορφη ζωή που συνυπάρχει μαζί μας, πετώντας στον ουρανό μας, φωλιάζοντας διακριτικά στις σκεπές των σπιτιών μας…