«Η Ελλάδα συγκαταλέγεται στους παγκόσμιους πρωταθλητές της παχυσαρκίας ιδιαίτερα στις αναπτυξιακές και εφηβικές ηλικίες»

Γράφει ο/η

Αποστόλης Ζώης

“Παχυσαρκία είναι η παθολογικά αυξημένη εναπόθεση λίπους στο ανθρώπινο σώμα, και από το 1948 ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας την έχει εντάξει στον κατάλογο των παθήσεων. Σήμερα, η παχυσαρκία έχει χαρακτηριστεί ως η νέα παγκόσμια επιδημία που, προς το παρόν τουλάχιστον, παρουσιάζει ελάχιστα δείγματα ύφεσης”. Αυτά μεταξύ άλλων τονίζει ο Δρ Γιάννης Κουτεντάκης, Καθηγητής Εργοφυσιολογίας και Πρόεδρος του ΤΕΦΑΑ στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας.

Ποιότητα ζωής

Και συνεχίζει:

“Για τους παχύσαρκους, η ποιότητα ζωής είναι μειωμένη αλλά και συντομότερη, αφού εμφανίζουν συχνότερα πολλές και σημαντικές επιπλοκές υγείας, συγκρινόμενοι με άτομα φυσιολογικού βάρους. Διαβήτης, καρκίνοι στήθους & παχύ εντέρου, υπέρταση, υπερλιπιδαιμία, και, ιδιαίτερα, καρδιοαγγειακά νοσήματα είναι μερικές από τις ασθένειες που έχουν συνδεθεί με την παχυσαρκία. Ακόμα και περιστατικά σεξουαλικής ανεπάρκειας έχουν την βάση τους στην εν λόγω κατάσταση”.

Η Ελλάδα συγκαταλέγεται στους παγκόσμιους πρωταθλητές της παχυσαρκίας ιδιαίτερα στις αναπτυξιακές και εφηβικές ηλικίες. Ο μέσος δεκαοκτάχρονος Έλληνας και Ελληνίδα, σύμφωνα με τον ίδιο,  ζυγίζουν σήμερα 74 και 58 κιλά αντίστοιχα, μία αύξηση κατά 15 κιλά στα αγόρια και 7 στα κορίτσια τα τελευταία 20 χρόνια, που τους φέρνουν να είναι βαρύτεροι 2-4 κιλά σε σχέση με τους συνομήλικούς τους στην Αμερική, που μέχρι πρόσφατα ήταν οι αδιαμφισβήτητοι πρωταθλητές του είδους! Μέχρι και το 30% των νέων κάτω των 18 ετών που ζουν στον Ελλαδικό χώρο σήμερα είναι υπέρβαρα ή παχύσαρκα. Καθώς όμως, εξηγεί, το 70% των υπέρβαρων παιδιών και εφήβων θα γίνουν υπέρβαροι ή παχύσαρκοι ενήλικες, με το ποσοστό να αυξάνεται στο 80%, αν ένας εκ των δύο γονέων είναι υπέρβαρος ή παχύσαρκος, γίνεται αντιληπτό ότι η έγκαιρη και αποτελεσματική αντιμετώπιση της επιδημίας θα πρέπει να αποτελέσει προτεραιότητα των κυβερνήσεων που επενδύουν σοβαρά στο μέλλον.

Το παράδοξο

Το παράδοξο είναι, σύμφωνα με τον Δρ Κουτεντάκη,  ότι ενώ η διεθνής βιβλιογραφία καταδεικνύει την κακή διατροφή και τα χαμηλά κοινωνικά στρώματα ως τους βασικούς παράγοντες για την εξάπλωση της παχυσαρκίας στις νεαρές ηλικίες, κάτι τέτοιο δεν έχει επιβεβαιωθεί στα ελληνόπαιδα.

Αντίθετα, έχει βρεθεί ότι η έλλειψη σωματικής δραστηριότητας

(υποκινητικότητα) εξηγεί περίπου το 65% των κρουσμάτων παχυσαρκίας τόσο στα αγόρια όσο και στα κορίτσια της χώρας και μόνο το 18-20% των κρουσμάτων αυτών έχουν συνδεθεί με την κακή διατροφή. Επίσης, μελέτες συνεργατών μας έχουν δείξει ότι η Φυσική Αγωγή, όπως γίνεται σήμερα στα σχολεία μας (π.χ., υποδομές, ποιότητα διδασκαλίας, έμφαση στον αθλητισμό, κλπ), δεν συμβάλει αποτελεσματικά στην αντιμετώπιση της παχυσαρκίας και χρήζει άμεσης αναθεώρησης.

Για να καταλήξει:

“Ο στόχος θα πρέπει να είναι η αύξηση της καθημερινής μέσης και έντονης σωματικής δραστηριότητας (εντός ή εκτός του σχολείου) των νέων κατά τουλάχιστον 1½ ώρα. Αυτό θα μπορούσε να επιτευχθεί και με την προσθετική μέθοδο όπου μικρά διαστήματα σωματικής δραστηριότητας προσθέτονται μεταξύ τους έτσι ώστε να καλυφθεί η απαιτούμενη δοσολογία που, σύμφωνα με την διεθνή βιβλιογραφία, είναι περίπου 1800 θερμίδες την βδομάδα. Ο σημαντικός ρόλος της σωματικής δραστηριότητας φαίνεται και από το γεγονός ότι υπέρβαρα άτομα που ασκούνται παρουσιάζουν μικρότερη προδιάθεση για ανάπτυξη εκφυλιστικών παθήσεων σε σχέση με υποκινητικά άτομα φυσιολόγου βάρους”.