Οι ξένοι που Αυγουστιάτικα βόλταραν στην Ασκληπιού και οι… θάλασσες που βούλιαξαν από τον κόσμο

Γράφει ο/η

Λάζαρος Μάμαλης

Πέμπτη βραδάκι στον πεζόδρομο της Ασκληπιού. Ένα γκρουπ ξένων (ίσα με 50- 70 άτομα) βολτάριζαν στον κεντρικό πεζόδρομο της πόλη μας.  Η σύνθεση ήταν πολυφυλετική  γεγονός που δήλωνε την χώρα προέλευσης των επισκεπτών μας. Ήταν Αμερικάνοι που ήρθαν στα Μετέωρα και είπαν να δουν και την πόλη μας.

Ένας παλιός Τρικαλινός που απολάμβανε μέχρι αργά το κεφαδάκι του στην Ασκληπιού σχολίασε στην παρέα του: «Αφού έφτασαν μέχρι τα Τρίκαλα, Αυγουστιάτικα τουρίστες, φανταστείτε τι γίνεται στις θάλασσες».

Και όντως ο συμπολίτης  είχε δίκιο. Φέτος οι… θάλασσες «βούλιαξαν» από τον τουρισμό επιβεβαιώνοντας την πρόβλεψη για ρεκόρ όλων των εποχών.  Η ανάπτυξη του τουρισμού είναι ιλιγγιώδης, όπως και τα έσοδα στις τουριστικές περιοχές. Δεν έμεινε δωμάτιο ανοίκιαστο. Δεν υπήρχαν καρέκλες και τραπέζια στις ταβέρνες χωρίς κόσμο. Δούλεψαν μπαράκια, καφετέριες και μαγαζιά. Στις τουριστικές περιοχές πήγε  χρήμα. Πολύ χρήμα. Ξένο χρήμα το οποίο συμβάλλει στη δημιουργία προσδοκιών για την έξοδο από την οικονομική δυσπραγία.

Ωστόσο, αυτή η ανάπτυξη αποκαλύπτει και την προχειρότητα με την οποία αντιλαμβανόμαστε τον τουρισμό. Από τη μία η λογική της… αρπαχτής που κυριαρχεί σε μια μεγάλη μερίδα των επαγγελματιών του τουρισμού και από την άλλη η ανεπάρκεια των υποδομών, δημιουργούν ένα ασταθές περιβάλλον για την υποστήριξη αυτής της τουριστικής ανάπτυξης.

Οι ίδιοι οι επαγγελματίες που φέτος χαμογελούν από τα αυξημένα έσοδα ήδη προβληματίζονται για του χρόνου. Με την τουρκική λίρα να διολισθαίνει συνεχώς η γειτονική χώρα θα γίνει ανταγωνιστικότερη ως προς το τουριστικό προϊόν προσφέροντας μάλιστα, συνήθως, ποιοτικότερες υπηρεσίες. Η συγκεκριμένη πραγματικότητα επιβεβαιώνει το γνωστό. Και στον τουρισμό η ανάπτυξη των τελευταίων ετών είναι αποτέλεσμα συγκυριών και όχι μιας οργανωμένης πολιτικής για την ανάπτυξη της μόνης  βαριάς βιομηχανίας απέμεινε στη χώρα.