Μια τυχαία συνάντηση με το λήμμα «Μακεδονία»

Γράφει ο/η

Λάζαρος Μάμαλης

Εκεί κάπου στα τέλη της δεκαετίας του ‘70 ο πατέρας μου έφερε μια εγκυκλοπαίδεια στο σπίτι. Στην αρχή θαύμαζα τους γυαλιστερούς τόμους. Στη συνέχεια τους ξεφύλλιζα με τις ώρες, ώσπου έπεσα πάνω στο λήμμα Μακεδονία. «Ομόσπονδη Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας με πρωτεύουσα τα Σκόπια». Η έκπληξη ήταν αναμενόμενη… Μα, υπάρχει και άλλη Μακεδονία; Και η δική μας τι είναι; Ρώτησα τον δάσκαλο, τον μακαρίτη τον Παπαβασιλείου και μου είπε ότι ήταν λάθος της εγκυκλοπαίδειας.

Όντως ήταν λάθος. Όχι της εγκυκλοπαίδειας βέβαια, αλλά της ελληνικής πολιτείας – κοινωνίας που εθελοτυφλούσε. Δυστυχώς η διάθεση παραμένει η ίδια.

Εξακολουθούμε να εθελοτυφλούμε αρνούμενοι να αντιμετωπίσουμε κατάματα την πραγματικότητα. Λόγω  του πολυπολιτισμικού χαρακτήρα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. πολιτικών σκοπιμοτήτων και των επιδιώξεων του Τίτο. Λόγω του επώδυνου ελληνικού εμφυλίου και των πληγών που άνοιξε αυτός. Λόγω  αδράνειας ή μάλλον καλύτερα  της φοβίας του ελληνικού πολιτικού συστήματος. Λόγω, λόγω, λόγω… υπήρχε μια αναβλητικότητα και μια  άρνηση της ελληνικής πολιτείας να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα που διαμορφώθηκε στα βόρεια σύνορά μας. Η συνέχεια είναι γνωστή. Η Γιουγκοσλαβία διαλύθηκε.  Η πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατίας της Μακεδονίας έγινε ανεξάρτητο κράτος με το όνομα «Μακεδονία» και μια ωραία πρωία ξυπνήσαμε, με ένα (ακόμη) δυσεπίλυτο εθνικό ζήτημα. Ο πρωθυπουργός κ. Τσίπρας με τη χαρακτηριστική του άνεση, αποφάσισε επίσης μια ωραία πρωία, να το «λύσει» εν κρυπτώ. Η συμφωνία των Πρεσπών προκαλεί αναταράξεις στο πολιτικό σύστημα και βγάζει τα πλήθη στις πλατείες. Τελευταία, βγάζει και τα παιδιά από τις σχολικές αίθουσες με την αναβίωση των καταλήψεων στις οποίες, εκεί στις αρχές του ’90 διέπρεψε ο σημερινός πρωθυπουργός, ως μαθητής λυκείου.  Άραγε, αυτά τα παιδιά που κλείνουν τα σχολεία γνωρίζουν κάτι περισσότερο για τη σύγχρονη ιστορία απ’ ότι εγώ εκεί στις αρχές του ’80, όταν τυχαία έπεσα πάνω στο λήμμα «Μακεδονία»;