Νικολάκης: Το μπρούτζινο αγόρι της πόλης

Γράφει ο/η

Ελένη Χολέβα

Περνάμε καθημερινά δίπλα του, σχεδόν όλοι οι Τρικαλινοί και οι επισκέπτες αυτής της πόλης έχουμε φωτογραφία του, μένει πάντα ένα ανέμελο παιδί, και αποτελεί σημείο αναφοράς. Έχει και όνομα… Ο λόγος για το μπρούτζινο αγόρι της Κεντρικής Πλατείας των Τρικάλων, τον Νικολάκη.

Πολλοί αναρωτιούνται πώς καθιερώθηκε το όνομά του. Το όνομα λοιπόν Νικολάκης, δεν είναι τυχαίο. Πρόκειται για έργο του γλύπτη Νικόλα (Νικόλαος Παυλόπουλος), και αυτό στάθηκε μια καλή αφορμή για τους Τρικαλινούς να τον «βαπτίσουν» με το υποκοριστικό του, μιας και είναι ένα παιδί. Ο «Νικολάκης» έργο του γλύπτη Νικόλα κατασκευάστηκε το 1961-1962 και από τότε βρίσκεται στην κεντρική πλατεία και κοσμεί την λιμνούλα. Στήθηκε επί δημαρχίας Ι. Μάτη.

Το «θρασύτατο» αυτό αγόρι που βγάζει νερό από το στόμα και επίσης ουρεί στη λιμνούλα της πλατείας αδιαφορώντας για τον κόσμο γύρω του, είναι κατασκευασμένο σε φυσικό μέγεθος από τον γλύπτη, ενώ ένας «δίδυμος αδερφός» του, ζει το ίδιο ανέμελα και στο Συντριβάνι της Πλατείας Ναβαρίνου της Θεσσαλονίκης. Εκεί όμως, το παιδί δεν έχει όνομα, είναι απλά «Το παιδί που σφυρίζει».

Συναισθηματικά, το αγαλματάκι είναι σχεδόν συγγενής μας εδώ στα Τρίκαλα… Τα παιδιά το λατρεύουν ενώ ακόμη και σήμερα, αποτελεί μια ευχάριστη έκπληξη κάτω από τις πλούσιες φυλλωσιές της πλατείας, για τους εκδρομείς στην πόλη μας. Για χρόνια, λόγω βλάβης παρέμεινε εκεί χωρίς «ροή». Η προηγούμενη δημοτική αρχή, πήρε μια γενναία απόφαση, και προχώρησε στις απαραίτητες εργασίες αποκατάστασης, κάτι που βέβαια στοίχισε στο μεταλλικό κορμί του κάποια «ράμματα». Τελικά, η «εγχείρηση» πέτυχε, και ο Νικολάκης επανήλθε στις πρότερες λειτουργίες του.

Μιλώντας για την καλλιτεχνική ταυτότητα του «μπρούτζινου αγοριού», πολλοί αποδίδουν το «Νικολάκη» στην επιρροή που προήλθε από έργα του Ζερόμ Ντικενουά τον πρεσβύτερο, που φιλοτέχνησε και το μπρούτζινο αγαλματάκι γνωστό με το όνομα Μανεκέν Πις και παριστάνει ένα αγοράκι πολύ μικρότερης ηλικίας και έχει ύψος μόλις 30 εκατοστά και που αποτελεί ένα από τα αξιοθέατα των Βρυξελλών.

Για τον γλύπτη Νικόλα (Νικόλαος Παυλόπουλος)

Γεννήθηκε στον Άγιο Γεώργιο Νηλείας  στη Μαγνησία,  στις 13 Δεκεμβρίου 1909 και πέθανε στην Αθήνα, στις 10 Οκτωβρίου 1990. Ήταν Έλληνας γλύπτης και χαράκτης.
Πρόκειται για έναν καλλιτέχνη με ιδιαίτερη φήμη διεθνώς και ειδικά στη χώρα μας. Από τα χέρια του έχουν περάσει πολλά γνωστά αγάλματα που κοσμούν ή αποτελούν μνημεία σε όλη την Ελλάδα, μεταξύ αυτών, ο χάλκινος ανδριάντας του Θεμιστοκλή στην Ακτή Μιαούλη στον Πειραιά, το άγαλμα της Ηρώς Κωνσταντοπούλου που έφυγε στα 17 της με 17 σφαίρες από τους ναζί κατακτητές και που με τρυφερότητα για το νεαρό της ηλικίας της, στα πόδια της «τοποθέτησε» ένα αρκουδάκι και πολλά πολλά ακόμη. Μεταξύ αυτών και η προτομή του Γιώργου Σεφέρη στην πλατεία Νέας Σμύρνης, που ωστόσο δημιούργησε δυσαρέσκεια ενώ βρέθηκε στο επίκεντρο η στάση του κατά τη διάρκεια της κατοχής, παρά το γεγονός ότι το 1988 τιμήθηκε με κρατικό μετάλλιο για την Εθνική Αντίσταση.

Αν βρεθείτε στον Άγιο Γεώργιο Νηλείας, στο Πήλιο, θα έχετε την ευκαιρία να γνωρίσετε περισσότερα έργα του από κοντά, επισκεπτόμενοι το Εικαστικό Μουσείο του γλύπτη Νικόλα.  Εκεί μάλιστα, ανάμεσα στα έργα που φιλοξενούνται, θα συναντήσετε κι άλλα παιδιά σαν τον Νικολάκη. Και έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, μιας και το «μπρούτζινο αγόρι» έχει συνδεθεί άρρηκτα με τη ζωή μας στα Τρίκαλα.