Νικόλας Παππάς, ο νεαρός ταλαντούχος σολίστ

Γράφει ο/η

newsroom

Ήταν όντως εξαιρετική η χθεσινή μουσική βραδυά, το ρεσιτάλ πιάνου που έλαβε χώρα στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Τρικκαίων, με συνδιοργανωτές τον Δήμο Τρικκαίων και το Μουσικό Σχολείο της πόλης μας. Σολίστ ο τελειόφοιτος του Μουσικού Σχολείου Νίκος Παππάς, ερμήνευσε έργα των Bach, Beethoven Ravel και Chopin, μαγεύοντας το ακροατήριό του. Στο δεύτερο μέρος (Piano concerto in C minor) συμμετείχε η εξαιρετική Συμφωνική Ορχήστρα “Ιωάννα Συγκελάκη”, υπό τη διεύθυνση του καταξιωμένου σολίστ και μαέστρου Δημήτρη Τουφεξή.

Ο λόγος όμως για τον νεαρό Τρικαλινό μουσικό. Παρά το νεαρό της ηλικίας του, το βιογραφικό του πλούσιο κι οι διακρίσεις του πολλές και σημαντικές. Είχα την τύχη να τον γνωρίσω καλύτερα κατά τη φετεινή χρονιά, στη διάρκεια της πολύωρης, πολύμοχθης καθημερινής μελέτης του, στον χώρο της Βιβλιοθήκης, με στόχο τη συμμετοχή του σε κάποιον προσεχή διαγωνισμό ή κάποια άλλη δημόσια εμφάνιση.Εντυπωσιάστηκα από τη σταθερή, επίμονη, μεθοδικότατη καθοδήγηση της δασκάλας του, της ακούραστης κ. ΌλγαςΕυσταθιάδη, καθώς και από την όλη εμψύχωση και ενθάρρυνση που αφειδώλευτα του παρείχε… Αλλά αυτό που πολύ περισσότερο μου προκάλεσε τον θαυμασμό, ήταν το ήθος αυτού του ταλαντούχου νέου παιδιού, που με πνεύμα έλλογης υπακοής και υγιούς ταπεινοφροσύνης συμμορφωνόταν σε κάθε υπόδειξη…

Κι όταν η καθηγήτριά του μου έκανε την τιμή να μου αναθέσει τη λήψη μιας σειράς καλλιτεχνικών φωτογραφιών του μαθητή της, στον χώρο της Βιβλιοθήκης, θαύμασα για μια ακόμα φορά τον μοναδικό χαρακτήρα του: Υπομονετικός στο έπακρο – καθώς η φωτογράφιση κράτησε αρκετή ώρα -σεμνός και απίστευτα συνεργάσιμος! (Χαρακτηριστικό πως τελικά δέχθηκε, ξεπερνώντας τις αρχικές του επιφυλάξεις, που εκπορευόταν από την απλότητα του χαρακτήρα του, να ντυθεί για τις ανάγκες της φωτογράφισης και πιο …επίσημα, όπως το στυλ αυτής της μουσικής επιτάσσει).

Στην εποχή μας, στην οποία βλέπουμε σε μεγάλες αίθουσες συναυλιών του δυτικού κόσμου να τείνει να γίνει συρμός μια δυσάρεστη αναβίωση παρωχημένων τρόπων στείρου εντυπωσιασμού, με το υπερβολικά και άκομψα σωματοποιημένο παίξιμο των μουσικών, ο “αρχαιοελληνικός” τρόπος παιξίματος του Νικόλα Παππά, με τη συγκρατημένη – και γι’ αυτό εκφραστικότατη κι αληθινή – έκφραση των συναισθημάτων, συνιστά πραγματική πρωτοπορία και κάνει τη μεγάλη διαφορά. Κι εδώ, κατά την προσωπική μας γνώμη, πέρα από την αναμφισβήτητη δεξιοτεχνία, έγκειται η μεγάλη του προσφορά!

Αθανάσιος Τσουκνίδας

(φιλόλογος Μουσικού Σχολείου Τρικάλων)