Όταν εξαγοράζονται συνειδήσεις οι συμφωνίες δεν πάνε μακριά…

Γράφει ο/η

Λάζαρος Μάμαλης

Οργιάζουν οι φήμες για τον τρόπο  επίτευξη της απαραίτητες πλειοψηφίας για την έγκριση των συνταγματικών αλλαγών που προβλέπονταν από τη συμφωνία των Πρεσπών στη Βουλή της ΠΓΔΜ.

Επτά βουλευτές του αντιπολιτευόμενου εθνικιστικού VMRO (οι εικονιζόμενοι) ψήφισαν ενάντια στην επίσημη κομματική γραμμή  δίνοντας την απαραίτητη πλειοψηφία των δύο – τρίτων για την επίτευξη των συνταγματικών αλλαγών. Η απάντηση του προέδρου του κόμματος  Χρίστιαν Μιτσκόσκι ήταν η αναμενόμενη. Τους διέγραψε αναφέροντας μεταξύ άλλων ότι «σε κάποιους από αυτούς (σ.σ. εννοεί τους επτά βουλευτές), υποσχέθηκαν αμνηστία. Ίσως να έπεσαν και μετρητά στο τραπέζι, αλλά σαν άνθρωπος δεν μπορώ να δικαιολογήσω ή να κατανοήσω τις ενέργειές τους».

Το… ζόρι του διεθνούς παράγοντα αλλά και «τα… μετρητά που ίσως έπεσαν στο τραπέζι», κατά τον κ. Μιτσκόσκι, έβγαλαν… λάδι στην περίπτωση των επτά βουλευτών του VMRO.  Η ιστορία των Βαλκανίων και όχι μόνο βρίθει τέτοιων αποστασιών. Στα τελευταία του ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, παραδέχθηκε ότι γνώριζε για τις φήμες πως  ήταν κυρίως  ο μεγαλοεφοπλιστής Σταύρος Νιάρχος που έδινε την ευχέρεια στο Παλάτι να εξαγοράσει… δημοσιογραφικές πένες και ίσως βουλευτικές  συνειδήσεις στην ιστορική αποστασία του ’65.  Στα Σκόπια μπορεί να ήταν τα μυστικά κονδύλια κάποιας δυτικής κυβέρνησης ή ακόμη και τα ατέλειωτα δολάρια του Σόρος που… διευκόλυναν τη μεταβολή της στάσης των επτά αποστατών. Η ιστορία θα γράψει και γι’ αυτούς.

…Είναι η ίδια ιστορία όμως που επιβεβαιώνει  (και εδώ στην Ελλάδα) ότι οι πλειοψηφίες που επιτυγχάνονται είτε με το… ζόρι του διεθνούς παράγοντα, είτε  με… εξαγορά συνειδήσεων, δεν πάνε μακριά. Όπως δεν πήγαν… μακριά και οι κυβερνήσεις του Παλατιού, έτσι και στα Σκόπια δεν θα μακροημερεύσει μια συμφωνία που επιβλήθηκε με τον εκμαυλισμό των συνειδήσεων.