Romeo + Ιουλιέτα: Ο σκηνοθέτης Λ. Γιοβανίδης μιλά για την παράσταση

Γράφει ο/η

Ελένη Χολέβα

Το έργο Ρωμαίος και Ιουλιέτα, μετά από 420 χρόνια από τη συγγραφή του, δεν είναι ένα κλασσικό έργο δραματουργίας με την έννοια ενός μονολιθικού μνημείου. Στην ουσία, είναι ένα πεδίο ερμηνειών και απόδοσης των εκάστοτε κοινωνικών χαρακτηριστικών της κάθε εποχής. Το γεγονός βέβαια ότι είναι ένα έργο χωρίς happy end, δείχνει από μόνο του τη δυναμική της ανατρεπτικότητας που στο θεατρικό σανίδι μπορεί να συν-κινήσει το κοινό και να αφήσει μια δημιουργική παρακαταθήκη για να προχωρήσει το έργο πιο πέρα στο χώρο και στο χρόνο.

Κάπως έτσι, φτάσαμε στην παράσταση που θα παρακολουθήσουμε αύριο στο Πνευματικό Κέντρο Τρικάλων του Ουίλιαμ Σαίξπηρ «Romeo + Ιουλιέτα» σε σκηνοθεσία Λευτέρη Γιοβανίδη. «Στην παράστασή μας ο Κροάτης Romeo συναντά και ερωτεύεται την Ελληνίδα Ιουλιέτα. Ζουν σε μια πόλη κάπου στα Βαλκάνια, όπου υπάρχουν άνθρωποι διαφορετικών εθνικοτήτων, κουλτούρας και θρησκείας. Οι δυο οικογένειες, η μία ελληνική και η άλλη κροατική είναι αναγκασμένες να ζουν μαζί. Τους χωρίζουν πολλά. Η εγκληματικότητα βρίσκεται σε έξαρση. Ο ήχος των χάλκινων οργάνων αλλά και η θρησκεία είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής αυτών των ανθρώπων. Γλεντάνε άγρια, ζούνε άγρια. Η βία είναι μέσα στην καθημερινότητά τους. Οι ήρωες είναι όλοι στα όριά τους, βουτηγμένοι στην παρακμή τους. Μέσα σε όλο αυτό το κλίμα του φόβου και της παρακμής γεννιέται ο έρωτας του Κροάτη Romeo με την Ελληνίδα Ιουλιέτα. Μια αλληλουχία αρνητικών συγκυριών θα φέρει την καταστροφή σαν η μοίρα να μας κλείνει για μια ακόμη φορά το μάτι….»

Αυτό σε ότι αφορά στη χωροχρονική τοποθέτηση των ηρώων. Ανεξάρτητα αν θα παρακολουθήσουμε μια ιστορία στο σήμερα ή όχι, η ζωή τους, είναι επικαιροποιημένη. Αυτό έχει και σημασία. Μια αφήγηση καθόλου αναχρονιστική, με τον έρωτα, και αυτή την φορά, να αποτελεί τον εξωθεσμικό παράγοντα που αναταράσσει τα νερά, που έρχεται να αμφισβητήσει το επικρατές σύστημα, έτοιμος να οδηγηθεί στο μοιραίο τέλος ή στη μοιραία λύση. Ανέκαθεν, αστάθμητος παράγοντας…

Μια σημαντική συνεργασία

Ο Λευτέρης Γιοβανίδης, ανέλαβε το τιμόνι του ΔΗΠΕΘΕ Κοζάνης πριν μερικούς μήνες. Η Κοζάνη λοιπόν, ως τόπος με ιδιαίτερα έντονη την Βαλκανική ταυτότητα έπαιξε σημαντικό ρόλο σε αυτό το έργο σύμφωνα με τον ίδιο. Έδωσε το δικό της χαρακτηριστικό. Επίσης, σημαντική από κάθε άποψη η συνεργασία με το Istrian Εθνικό Θέατρο της Κροατίας. Μια συνεργασία που δείχνει ένα άνοιγμα των πολιτιστικών συνόρων μας και μάλιστα, με πρωτοβουλία ενός επαρχιακού θεάτρου!

Όπως επισημαίνει ο κ. Γιοβανίδη, η δημιουργία έξω από τα όρια μιας κορεσμένης πλέον Αθήνας, είναι αναγκαία. Ευτυχώς, φαίνεται ότι είναι πολλοί οι συνάδελφοί του που στηρίζουν αυτή την προσπάθεια. Οι συντελεστές του έργου αυτό δείχνουν και σίγουρα είναι κάτι ιδιαίτερα αισιόδοξο για όλους μας.

Το μάταιο μίσος

Μέσα από όσα είπαμε για το έργο με τον κ. Γιοβανίδη, σε συνδυασμό με όσα βλέπουμε να συμβαίνουν γύρω μας, καταλαβαίνουμε ότι και αυτή τη φορά, μέσα όμως από ένα άλλο πρίσμα κοινωνικών συγκρούσεων, το μόνο μάταιο είναι το μίσος. Όπως τονίζει ο σκηνοθέτης, «Το μίσος δεν δίνει κανένα νόημα στη ζωή. Αγνοούμε το πόσο φθαρτοί είμαστε. Αυτό συμβαίνει και στην καθημερινότητά μας. Ο δυτικός πολιτισμός έχει προχωρήσει τόσο πολύ, κι όμως παραμένουμε τόσο δυστυχισμένοι» αναφέρει. Το γεγονός ότι η σύγκρουση αυτή τη φορά, έχει να κάνει τη διαφορετική καταγωγή, θρησκεία … δεν είναι καθόλου τυχαία επιλογή. Τα βλέπουμε όλα αυτά, ως δυστυχία γύρω μας. «Είμαστε πιστεύω ακόμη στην αρχή και σίγουρα μπορούμε ακόμη να κάνουμε πολλά για να αλλάξουμε τις συνθήκες. Αλλιώς ούτε καν υποψιαζόμαστε τι μπορεί να προκύψει στο μέλλον από όλο αυτό το μίσος».

Αυτό λοιπόν που κρατάμε και που αναμένεται να βιώσουμε παρακολουθώντας την πολλά υποσχόμενη παράσταση, είναι η μοιραία ένωση δύο νέων ανθρώπων που βιώνουν την βαθιά πολυεπίπεδη κρίση των οικογενειών τους. Θα δούμε ίσως το «έπειτα» της βίαιης κρίσης που σήμερα ζούμε, το μέλλον ή τη μοίρα που μοιάζει πλέον να κυβερνά τον κόσμο μας.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ

Μετάφραση ελληνικά: Γιώργος Μπλάνας

Μετάφραση κροατικά: Nick Jeftic

Σκηνοθεσία:  Λευτέρης Γιοβανίδης

Σκηνικά – Κοστούμια: Κωνσταντίνος Ζαμάνης

Επιμέλεια κίνησης: Ζωή Χατζηαντωνίου

Μουσική: Παναγιώτης Δημόπουλος

Φωτισμοί: Νίκος Σωτηρόπουλος

Μουσική επιμέλεια: Ασημάκης Κοντογιάννης

Σκηνική πάλη: Κρις Ραντάνωφ

Βοηθός σκηνοθέτη: Ρία Δεληογλάννη

Παραμάνα: Χρύσα Ρώπα

Ρωμαίος:  Petar Cvirn

Ιουλιέτα: Ηλέκτρα Φραγκιαδάκη

Πατέρας Λαυρέντιος: Τάκης Μόσχος

Καπουλέτος: Παναγιώτης Κλίνης

Λαίδη Καπουλέτου: Πηνελόπη Μαρκοπούλου

Μερκούτιο: Dominik Bajo

Μπενβόλιο: Deni Sankovic

Τυβάλδος: Ευθύμης Χαλκίδης

Πάρης: Πέτρος Σκαρμέας

Σαμψών/Υπηρέτης: Δημήτρης Συνδουκάς

Πρίγκιπας: Ακούγεται η φωνή του Γιώργου Κιμούλη

Με την υποστήριξη του Δημοτικού Θεάτρου Τρικάλων

Προπώληση εισιτηρίων: στα καταστήματα κινητής τηλεφωνίας Wind, στα Seven Spots, στο viva.gr & στο 11876

Tιμή εισιτηρίου: 12 € κανονικό,

10 € εκπτωτικό, (φοιτητές, άνεργοι, πολύτεκνοι, α.μ.ε.α.) με την επίδειξη της σχετικής κάρτας

Για μέλη Συλλόγων, με συμμετοχή 10 ατόμων και άνω, €10/άτομο

Ισχύουν εισιτήρια ΟΓΑ

Πληροφορίες: 6986 489049.