Τίποτα δεν είναι δεδομένο…

Γράφει ο/η

Λάζαρος Μάμαλης

Πριν από μερικές ημέρες φιλικό ζευγάρι μου τηλεφώνησε και ζήτησε δωμάτια στα Τρίκαλα την περίοδο των Χριστουγέννων. Η απάντησή μου ήταν αρνητική.  «Δε νομίζω να υπάρχει κάτι αλλά κάτσε να δω…». Πήρα τηλέφωνο σε τρεις – τέσσερις ξενοδόχους των Τρικάλων μήπως και έμεινε κάτι. Η απάντηση αρνητική. Ούτε για δείγμα…  την περίοδο αιχμής, λίγο πριν και λίγο μετά τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά. Το φιλικό ζευγάρι αναγκάστηκε να κλείσει δωμάτιο σε ξενοδοχείο της γειτονικής Καρδίτσας.  Ανάλογες… ιστορίες σίγουρα έχουν να διηγηθούν πολλοί. Από φίλους τους που ήθελαν να έρθουν στα Τρίκαλα την περίοδο των Χριστουγέννων αλλά δεν βρήκαν κατάλυμα.  Όλες αυτές οι ιστορίες έχουν μια… γενεσιουργό αιτία που δεν είναι άλλη από τον Μύλο των Ξωτικών. Αν δεν υπήρχε αυτός αυτές τις ημέρες θα κυκλοφορούσαν στο δρόμο  μόνο… αρκούδες.

Αυτά είναι λίγο – πολύ γνωστά και χιλιοειπωμένα. Ωστόσο, επειδή τίποτα δεν είναι δεδομένα και τίποτα δεν διαρκεί για πάντα καλό θα ήταν  να συνειδητοποιήσουμε όχι στα λόγια αλλά στις πράξεις ότι για να υπάρχει και ο  Μύλος και για να έρχονται οι επισκέπτες, θα πρέπει να συντρέξουν δυο – τρεις βασικές προϋποθέσεις.

Πρώτο και κυριότερο να έχει κάτι να δει ο κόσμος που έρχεται. Ως προς αυτό κάτι κάνει κάθε χρόνο η e-trikala και δίνει την αίσθηση ή έστω την ψευδαίσθηση ότι κάτι καινούργιο υπάρχει.

Το δεύτερο είναι το οικονομικό. Αν δεν… βγαίνει οικονομικά ο Μύλος θα πρέπει να «τσοντάρουν» εκείνοι που κερδίζουν. Ποιοι είναι αυτοί; Ξενοδόχοι, επισιτιστικά επαγγέλματα και λοιποί.

Το τρίτο σχετίζεται με τις συμπεριφορές. Δεν ήμασταν τουριστική πόλη και δεν υπήρχε ανάλογη φιλοσοφία στους επαγγελματίες. Τα παράπονα των επισκεπτών υπαρκτά και θεμιτά. Είτε γιατί τους… φούσκωσαν τους λογαριασμούς, είτε γιατί έφαγαν… σκουπίδια, είτε γιατί τους αντιμετώπισαν με αγένεια.  Δυστυχώς υπάρχει και η λογική της… αρπαχτής η οποία μπορεί να ακυρώσει ό,τι καλύτερο έγινε τα τελευταία χρόνια στην πόλη μας.