Τήρησαν την παράδοση στο Ξυλοπάροικο

Γράφει ο/η

Θανάσης Τσαγγαράς

Πιστοί στο έθιμο ετών, «όργωσαν» τα χωριά της περιοχής κάνοντας… φασαρία, ξορκίζοντας το κακό και διασκεδάζοντας μέχρι πρωίας, ανήμερα της Πρωτοχρονιάς.

Φορώντας παραδοσιακές, βαριές φορεσιές, με μεγάλες κουδούνες ανά χείρας (… αλλά και στο λαιμό κρεμασμένες οι πιο τολμηροί) πέρασαν από τα σπίτια χωριών των Τρικάλων, έφαγαν, ήπιαν, πήραν και το κατιτίς τους για το καλό της χρονιάς και πήγαν στο καλό. Ιδιαιτέρως δυνατή η ομάδα… «Καλικάντζαρων» του Ξυλοπάροικου, ενός χωριού που κρατά ζωντανές τις παραδόσεις στο διάβα των ετών, με κατοίκους πιστούς σε όσα οι πρόγονοί τους (οι περισσότεροι εκ των οποίων κατέβηκαν απ’ τα χωριά  της Μακεδονίας) τους έμαθαν και τους δίδαξαν. Οι καλικάντζαροι είναι δαιμόνια, τα λαϊκότερα και πλουσιότερα σε περιεχόμενο. Σύμφωνα με το «Χρηστικό Λεξικό της Νεοελληνικής Γλώσσας» της Ακαδημίας Αθηνών (έκδ. 2014), οι καλικάντζαροι είναι «δύσμορφα και πονηρά δαιμόνια που ανεβαίνουν την παραμονή των Χριστουγέννων στη Γη από τα έγκατά της, όπου όλο τον χρόνο προσπαθούν να κόψουν το δέντρο που τη στηρίζει και φοβίζουν ή ενοχλούν τους ανθρώπους μέχρι τα Θεοφάνεια». Εξαιρετικός και περιεκτικότατος ορισμός! Να αναφέρουμε ότι το χρονικό διάστημα από την παραμονή των Χριστουγέννων ως τα Θεοφάνεια είναι γνωστό ως Δωδεκαήμερο.