Το δημοψήφισμα στα Σκόπια και η αντισυστημική ψήφος που εξελίσσεται σε πλανητικό φαινόμενο

Γράφει ο/η

Λάζαρος Μάμαλης

Το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος στα Σκόπια επιβεβαιώνει ότι η  αντισυστημική ψήφος συνήθως είναι βουβή. Ακολουθεί υπόγειες διαδρομές τις οποίες δεν μπορούν να καταγράψουν δημοσκόποι, ούτε μπορούν να επηρεάσουν οι συστημικοί ηγέτες της δύσης.

Τι κι αν πήγε η Μέρκελ στα Σκόπια. Τι κι ξημεροβράδιαζε εκεί ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ. Τι κι αν έστειλε επιστολή ο Μπους. Τι κι αν υποσχέθηκαν είσοδο στο ΝΑΤΟ και ένταξη Ευρωπαϊκή Ένωση. Τι κι αν τους έταξαν τον ουρανό με τα άστρα. Τι κι αν… έπεσαν θεοί και δαίμονες για να ψηφίσουν οι Σκοπιανοί στο δημοψήφισμα. Το αποτέλεσμα ήταν το 64% των πολιτών της γειτονικής χώρας να αποδοκιμάσουν με την αποχή τους, τη συμφωνία των Πρεσπών.

Για τους υποψιασμένους το αποτέλεσμα ήταν μάλλον αναμενόμενο. Η ενεργοποίηση όλων αυτών των «συστημικών» δυνάμεων ενεργοποίησε, με τη σειρά της, τα συνωμοσιολογικά αντανακλαστικών των πολιτών της ΠΓΔΜ φέρνοντας στην επιφάνεια τον ανδρανοποιημένο εν πολλοίς, «μακεδονικό εθνικισμό». Ήταν οι ίδιοι που μπορεί να μην αντιδρούσαν στις «γκλαμουράτες» φιέστες του Ζάεφ υπέρ του «ΝΑΙ» αλλά βγήκαν με τις σημαίες του ήλιου της Βεργίνας στους ώμους το βράδυ της περασμένης Κυριακής όταν διαπιστώθηκε ότι χάθηκε το στοίχημα της συμμετοχής.

Η αντίδραση του εκλογικού σώματος της ΠΓΔΜ δεν είναι η εξαίρεση αλλά ο κανόνας της αντισυστημικής ψήφου που παίρνει τον χαρακτήρα πλανητικού φαινομένου το οποίο ανεπιτυχώς επιχειρούν να ανακόψουν οι άρχουσες ελίτ με τις γνωστές συνταγές του παρελθόντος. Συνειδητοποιούν μεν  ότι χάνουν τον πολιτικό έλεγχο μεγάλων τμημάτων της κοινωνίας ωστόσο, καταφεύγουν στις ίδιες πρακτικές επιβολής των δικών τους επιλογών στη λαϊκή βάση, διευρύνοντας περαιτέρω την απόσταση που τις χωρίζει μ’ αυτές.